TƏBƏN

TƏB’ƏN1

ə. tabe olaraq, itaət edərək.

TƏB’ƏN2

ə. 1) təbiətinə görə; təbiətcə; 2) təbii olaraq.

TƏBƏLLÜŞ
TƏBƏNNİ

Digər lüğətlərdə