ÖVRƏT

is. [ ər. ] köhn.
1. Arvad, zövcə, həyat yoldaşı.
Sağ tərəfdən hacının övrəti əyləşib əlində dəsmal. Ə.Haqverdiyev.
[Hacı:] Bir övrət, bir qızım, iki cavan oğlum, özüm xoşbəxt! C.Cabbarlı.

2. Qadın (ümumiyyətlə).
Müsəlman övrətinin özgə kişiyə üzüaçıq görsənməyi xilafişərdir… C.Məmmədquluzadə.
Zalda çox adam var idi: övrət, uşaq, kişi… Ə.Haqverdiyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÖVRƏT övrət bax arvad 1; qadın 1
ÖVRƏ
ÖVRƏTBAZ

Digər lüğətlərdə

агаря́нин бугоро́к коллаборациони́стски комиссова́ние натрясти́ некази́сто старожи́лец хитрёшенький гага́чий жева́ть резинку кабали́ческий острогу́бцы рыть землю носом средиземномо́рский цементи́рование шаварить atmidometer desolater gammoner hydromorphic hysterogenic Sirius social-minded trenchant trip-train