I
(Kəlbəcər)
1. uzunqıç
2. tez-tez yeriyən. – Fərhad kimi şingilim adam olmaz
◊ Şingilim atmax (Ağdam, Şuşa, Ucar) – atılıb-düşmək, oynamaq. – A bala, bu şingilim atmaxdan yorulmadıη? (Ağdam); – Uşaxlar qapıda şingilim atıllar (Ucar). Şingilim təpbəx’ (Şuşa) – atılıbdüşmək, oynamaq. – Sə:rdən axşamatan şingilim təpir küçədə
II
(Kəlbəcər)
bax şingilib . – Fərhad şingilim uşaxdı
◊ Şingilim atmax (Ağdam, Şuşa, Ucar) – atılıb-düşmək, oynamaq. – Axşamatan şingilim atıllar küçədə (Ağdam); – Ə:, şingilim atmaxdan yorulmadıη (Şuşa); – Uşaxlar qapıda şingilim atıllar (Ucar)