Lüğətlər → Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

ŞƏBEY

(Salyan)
görkəm; hal, vəziyyət. – Kişinin baş-gözi ağarıb, adam şəbeyinnən çıxıb

a b c ç d e ə f g h x i k q l m n o ö p r s ş t u ü v y z

şa şe şə şı şi şo şö şu şü şv

ŞƏBBƏLİ
ŞƏBƏDƏ