ŞƏLTƏ

is.
1. Qadın alt tumanı, dizlik.
2. dan. Cır-cındır, yıpranmış, üzülmüş, köhnə-kürüş şeylər (xalça, palaz, geyim, parça və s.).
Otaq kasıb döşənmiş, dörd-beş şəltədən ibarət idi. A.Şaiq.

◊ Şəltəsi işləməmək (keçməmək) – kələyi baş tutmamaq, hiyləsi keçməmək. …Dəni məqsədlilərin burada şəltəsi işləməz.
Onlar zərərdən savay heç bir xeyir yetirə bilməzlər. Ü.Hacıbəyov.
Qarı bu yerdə şəltəsini işlədə bilmədi. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞƏLTƏ şəltə bax cır-cındır
  • ŞƏLTƏ darbalaq — dizlik
  • ŞƏLTƏ hiylə — fənd

Etimologiya

  • ŞƏLTƏ Qadının alt paltarıdır. Mənşəyi qaranlıq qalır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ŞƏLPƏ-ŞÜLPƏ
ŞƏLTƏ-ŞƏLTƏ

Digər lüğətlərdə

изглода́ть исписа́ться косты́ль мужеподо́бный ошале́лость свеликоду́шничать цап в дугу́ напиться заземля́ться захва́тнический крепча́ть лотоши́ться обре́зывать подья́чий anticlerical bareness North Dacota ofay phlyctena prop state medicine vinosity yachtsmanship атрибутивный перекраивать