ŞƏŞƏƏDAR

sif. [ ər. şəşəə və fars. …dar] klas. tənt. Parıldayan, parlayan, parıltılı.
Mənsur axırıncı gücünü yığıb qanlı göz yaşları arasından: – Sitarə! Məni yandırma, gəl, gəl, ey həyatımın zöhreyi-şəşəədarı. C.Cabbarlı.

// bax şəşəəli.
ŞƏŞƏƏ
ŞƏŞƏƏLİ

Digər lüğətlərdə