ƏLHAN

is. [ ər. “ləhn” söz. cəmi] klas. Gözəl səslər, gözəl nəğmələr, təranə.
Quşların əlhanı, ey dil, bəs müəssərdir bu fəsl. Əmani.
Bağda açdı üzündən o güli-tazə niqab; Çaşdırıb bülbül özün, eylədi əlhanı qələt. S.Ə.Şirvani.
Bülbüllərin əlhanı, çiçəklərdəki əlvan; Olmaz şu mənim çındıracaq könlümə əlan; Bir mənbəi-ilham. H.Cavad.

ƏLHAL
ƏLHASİL

Digər lüğətlərdə