ƏMCƏKLİ

sif.
1. Əmcəyi olan; məməli. Cücə ağgünlü olsaydı, toyuq əmcəkli olardı. (Ata. sözü.)
2. məh. Hələ sağılmamış. İnək əmcəklidir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏMCƏKLİ məməli — döşlü
ƏMCƏK
ƏMDİRİLMƏ

Digər lüğətlərdə

вызрева́ние выма́тывание выхола́живать двусторо́нность иу́дин ляп окарау́лить плюсконо́сные ры́твина архитра́в бю́ргерша мадапола́м отсалютова́ть экипа́ж взвоз crosse foreign body outsole pommel rettery rough seguidilla undercapitalized бронекатер требование