ƏĞLƏB

sif. [ ər. ] köhn. kit. Çox, ən çox, əksəriyyət.
Doğru imiş, şairin olmaz imiş məzhəbi! Kafir olurmuş bütün mirzələrin əğləbi. M.Ə.Sabir.
…İslam şəriətinə qail olan Təbrizdə əğləb müsəlmana rast gəlirsən, – onu kefli görürsən. C.Məmmədquluzadə.

ƏGƏRÇİ
ƏĞNİYA

Digər lüğətlərdə

госуда́рыня из-за бугра́ клепа́льный лаборато́рный миллиметро́вка самоде́ятельный вдесятеро́м воробьи́ные ге́тровый здра́вствовать перега́снуть полушутя́ тре́стовец Эрмитаж biogenous cataract fuzzbuster haematic lay nodus punch-out young-of-the-year высовываться двугривенный жнивьё