ƏŞKAL

is. [ ər. “şəkl” söz. cəmi] Şəkillər, şəkil.
[Məstəli şah:] Xurcunu yerə qoy, ağzının bağını aç, içindən üstündə əşkal çəkilmiş taxta parçaları çıxart. M.F.Axundzadə.

ƏŞK
ƏŞKBAR

Digər lüğətlərdə

зороастри́зм листопа́дник плодови́тость пропи́сывание протра́чивать смя́тость бытови́зм матерщи́нничать мятьё оттяну́ть пу́ганый разва́риваться сце́живание членовреди́тельница танак beachcomber bimodule endlessly green soap immigrant jealousy legislational prescience казначей рысцой