ÜMDƏ

sif. [ ər. ] Ən əsas, ən mühüm, başlıca, birinci. Ümdə məsələ. Ümdə vəzifə.
[Nuxulular:] Əvvələn, o cənabın ziyarəti ümdə mətləbdir. M.F.Axundzadə.
Güllü xanım söhbətin … ümdə mahiyyətini anlayan kimi ayağa qalxdı. B.Bayramov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜMDƏ ÜMDƏ, BİRİNCİ, ƏN BAŞLICA, ƏN ƏSAS, ƏN MÜHÜM
  • ÜMDƏ əsas — başlıca — vacib
ÜLVİYYƏT
ÜMƏRA

Digər lüğətlərdə

неразложи́мый перещеголя́ть по-дарги́нски по-лангоба́рдски притомля́ть румя́нение степ сюртучо́к анаболи́ческий иметь на счету́ ручни́ца убере́чься Мжа columbium commutation cycling off hideosity nitty-gritty patronage sheep-mark Sula Islands swept weariful отклонять растаптывать