ÜSYANKARLIQ

is.
1. Üsyançılıq, üsyana meyil.
2. məc. Bir şeyə qarşı baş qaldırma, mənfi münasibət, narazılıq, barışmazlıq göstərmə.
Ani olaraq Rüxsarədə yenə də əsəbi bir üsyankarlıq baş qaldırmaq istəyirdi. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜSYANKARLIQ narazılıq
  • ÜSYANKARLIQ qiyamçılıq — davaçılıq
ÜSYANKAR
ÜŞŞAQ

Digər lüğətlərdə