ŞEŞƏBIĞ

sif. Bığlarının tükləri cod və dik olan. Şeşəbığ kişi.
– Hərdənbir poqonlu, şeşəbığ, çəkməsi məhmizli, başıaçıq adamlar çadırdan görünür, yenə səsin içinə batırdılar. Mir Cəlal.

ŞEŞƏ
ŞEŞƏBUYNUZ

Digər lüğətlərdə