ŞUMLAMAQ

f. Torpağı kotanla sürmək, şum eləmək, yumşaltmaq.
Cütçü batıb qantərə, yer şumlayır; Şumladığı tarlasını şumlayır. M.Ə.Sabir.
Gülşən briqadirin yanına gedib, tələb etdi ki, onun sahəsini yenidən şumlasınlar. Ə.Vəliyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞUMLAMAQ ŞUMLAMAQ Çək şumla yeri, durma, kəlim çək! (A.Şaiq); XIŞLAMAQ (köhnə məişətdə: xışla şumlamaq) Qızdı günəş, aləmə verdi həyat; Qonşuların tarlasını xı
  • ŞUMLAMAQ əkmək — sürmək
ŞUMLAMA
ŞUMLANMA

Digər lüğətlərdə