ƏHYA

is. [ ər. ] klas.
1. Diriltmə, canlandırma, oyatma; dirilmə, canlanma, oyanma.
Nola gər əmvatü əhya versə sübhün dəmləri; Zikri-ləlindir, kim eylər dəmbədəm təkrar sübh. Füzuli.

2. məc. Yenidən həyat vermə, bərpa etmə, abadlaşdırıb şənləndirmə, canlandırma.
□ Əhya etmək – yenidən həyat vermək, canlandırmaq, bərpa etmək, abadlaşdırıb şənləndirmək.
Biz behiştə bərabər olan vətənimizin şərafətini əhya etməliyik. M.F.Axundzadə.

// Vücuda gətirmə, təsis etmə.
3. din. Dindar müsəlmanların gecə sübhə kimi ibadətlə məşğul olması. Əhya gecələri.
– Orucluq ayının [ramazanda] 19, 21, 23-cü günlərinə əhya axşamı və ya sadəcə əhya deyərdilər. H.Sarabski.
Əhya gecəsi olduğu üçün, əsil möminlər … başlarına Quran qoyub dua oxumaqla səhəri açmaq niyyətində idilər. B.Talıblı.

ƏHVALPÜRSANLIQ
ƏHYANA

Digər lüğətlərdə

бочкообра́зно корче́вье норми́рованный трёхсве́тный бледне́ть кевла́ровый неуязви́мый посо́л пре́мия реаге́нт спри́нтер твердока́менность круча asimmer discumber floozy ill-affected kinsman mine clearing mon- pedregal unphilosophical приучать прорастать шпионка