GOPÇULUQ

is. dan. Mübaliğə ilə danışmaq xasiyyəti, bir şeyi şişirtmə, mübaliğə etmə.
[Xankişi:] Gopçuluq yaraşmır heç igidlərə. Z.Xəlil.

// Yalançılıq, uydurmaçılıq.
[Kələntər] təsadüfən yalançılıq, gopçuluq və hay-küylə bu vəzifəyə yüksələ bilmişdi. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • GOPÇULUQ lovğalıq
GOPÇULLUQ
GOPLAMA

Digər lüğətlərdə

выпя́ливать горноспаса́тельный нежи́зненно овся́нище птицеперераба́тывающий деспоти́зм мака́о надко́лотый помири́ть своеобра́зность экологиза́ция цаца audiology cursory knife Little Khingnan Mountains subgenus thinning unconstitutional военно-учебный канавокопатель ковёрный копеечный напасти справочный