ə. və f. 1) möhnət çəkən, dərd çəkən; 2) əməkçi, zəhmətkeş.
ə. və f. 1) möhnət çəkən, dərd çəkən; 2) əməkçi, zəhmətkeş.
[ər. möhnət və fars. ...keş] сущ., прил. азият чӀугвазвай, дерт чӀугазвай; дертлу, гъамлу (кас).
Tam oxu »s. 1. industrious, diligent; 2. calamitous, disastrous; 3. martyr; ~ olmaq to make a martyr of oneself
Tam oxu »I сущ. 1. мученик (тот, кто подвергается мучениям, страданиям), мученица 2. горемыка (человек, постоянно испытывающий всевозможные беды) II прил
Tam oxu »sif. və is. [ər. möhnət və fars. …keş] Möhnət çəkən; möhnətli, qayğılı, qəmli, kədərli. Fərhada, Şirinə, yüz möhnətkeşə; Behiştə, qılmana vermərəm sən
Tam oxu »