VAĞAM

sif. məh.
1. Həddindən artıq yetişmiş, vaxtı ötmüş, vaxtında biçilməmiş və ya dərilməmiş.
Qızılgüllər vağam olub töküləndə budağında; Ölməz şair, sən can verdin böyük günlər sorağında. N.Rəfibəyli.

2. Rütubətdən pozulmuş, tökülmək dərəcəsinə gəlmiş.
VAĞ
VAĞAMLAMAQ

Digər lüğətlərdə

а́кты вибра́нт дикта́т литва́ миноно́ска па́рубень повы́топтать слабоне́рвный бура́чный на́волока трансъ... человек в футля́ре витель чох-мох шпиговать iridian kibe rational horizon saloon passenger Washita waterworn woodside вожделение сбежать стреляный