I (Göyçay, Qazax) 1. əkin sahələrini bir-birindən ayıran sərhəd nişanı (Göyçay) 2. ləklərin arasına çəkilən tirə
(Zaqatala) bax ox I. – A kişi, orda o:ğu görmədinq?
(Gəncə) ovuntu. – Qənd oxağı al
(Gədəbəy) duzla ovuşdurulmuş göyərti. – Oxalamaşdan bir az də hazırra:η bavaηız eysanına
(Gədəbəy) duzla ovuşdurulmuş göyərti
I (Zaqatala) üzsüz süd II (Ordubad) beşikdə uşağın sidik və ifrazatı üçün qoyulan qab. – Uşağun oxanasın təmizdə
(Balakən, Qax, Zaqatala) 1. vurub dağıtmaq 2. əzmək 3. xırdalamaq
(Ağdaş, İmişli, Qazax) itilik ◊ O:xarı gedməg (İmişli) – itiliyi getmək, kütləşmək. – Bı çinin o:xarı gedib (İmişli)
(İmişli, Şamaxı) bax oxarramax. – Baltanı verdim ussa o:xarrasın (İmişli)
(Ağdaş, Borçalı, Çənbərək, Gədəbəy, Karvansaray, Qazax) itiləmək. – Baltanı tez-tez oxarramax yaxşıdı (Ağdaş); – Baltıyı oxarramışam, yaman kəser (Qaz
(Göyçay, Mingəçevir, Şamaxı) itilətdirmək. – Pıçağı o:xarradırux, sohra da kəsirüg (Göyçay)
(Qazax, Kürdəmir) itilənmiş, iti. – Gözdə, dəhrə oxarrıdı, əliηi kəsər (Qazax)
(Çənbərək) yemək. – Büyün iki bütün fətir oxatdım
(Axalsxi) tumanbağı. – Oxcur qırıldı
(Balakən) xingalın üstünə qoymaq üçün hazırlanan qiymə
(Cəlilabad) suqabı. – Eldar, dur gör o:xır öydə:, başua dönim, mənə su gəti
(Cəbrayıl) narahat olmaq, təşvişə düşmək
I (Qax) sivri II (Qax) mozalan
(Lənkəran) oxlov
(Qax, Zaqatala) bax oxluğ. – Durdana oxluxnan yuxa yayırdı (Zaqatala)
(Lənkəran) bax oxana
(Qax, Zaqatala) heç bir şeyə yaramayan
I (Ağdam, Ağdərə, Başkeçid, Borçalı, Gədəbəy, Qazax) astadan kişnəmək. – Ə:, atıη oxraner (Borçalı); – Qarınnarı arpadan do:yuf də:nə yaman oxraney at
(Başkeçid, Borçalı, İsmayıllı, Qazax) astadan kişnəmək. – Allah biler nə var kı, bu at belə oxranner (Qazax); – Nə varsa, at yaman oxrannıyır (İsmayıl
(Şamaxı) ölən üçün ağlamaq, yas saxlamaq. – Belə də oxşalmağ ola:r?
(Oğuz) yaxın dost
(Zəngəzur) inək sağarkən oxunan mahnı. – Mənim nənəmin inəyi sağanda yaxşı oxşatma deməyi var
(Şamaxı) ağlatmaq, ağlamağa məcbur etmək. – Qocaları oxşatmağ heç də yaxşı olmur
(Yardımlı) görünür, deyəsən
(Salyan) deyəsən, görünür. – Bı mağaza:n yiyəsi oxşıyır icaza alıb ki, açıb
(Lənkəran, Masallı) bax o:xır. – Bacı, bi o:xur su ver, içim (Lənkəran); – Bircə o:xur su versən, içərəm, cığarımın yanğısı kəsər (Masallı)
(Ağdərə) bax oxrammax I. – Oxurranır at
(Qazax) tərs. – Əhməd oj adamdı
(Balakən, Borçalı, Gəncə, Göyçay, Zaqatala) nəsil, tayfa. – Muğannının yarısı bir ojaxdandı (Borçalı); – Bir ojaxda yüz, iki yüz öy olardı (Balakən)
I (Qazax) tamamilə, büsbütün. – Yerin ortası ojaxlama daşdıxdı, batme: r kotan II (Basarkeçər) səfeh
(Gəncə, Mingəçevir) nəsillik. – Olar ojaxlıxnan düz danışan adamdılar (Gəncə)
(Ağdam, Tərtər) ocaq qırağında əyləşmək üçün döşəkçə. – A:z, ojaqqırağını sal bura, oturax (Tərtər)
(Karvansaray) o qədər. – Uşax vaxtı oqərtən comuş minerdix’ ki
(Gədəbəy) elə, o cür. – Biz də oqılıxmı işdə:ji:x’ meşədö:rən?
(Təbriz) ucu yumru ağac. – Bı həmmişə əlində oladan gəzdirərdi
(Çənbərək, İmişli, Karvansaray, Tovuz) mənzil, yaşayış yeri; 2. çobanların yaşadıqları yer, koma. – Gecə olajaxda yaterım (Karvansaray); – Olajaxda hə
(Borçalı) bax oğlaqqıran
olça çalmax: (Şəki) əl çalmaq
(Laçın) oğlaq
(Zərdab) oxlov
(Naxçıvan) üstündə xəmir yaymaq üçün gildən düzəldilmiş yuxayayan. – Olxovdaşında xəmir açıllar
(İmişli) çayın dayaz yeri. – Arazda olum vardı, ordan keçəllərdi
I (Ağdaş, Göyçay, Mingəçevir, Oğuz, Şəki) xəmiri südlə yoğrulan və şəkər, zəfəran və müxtəlif ədviyyatla bişirilən çörək
(İmişli) vəba. – O:maca bırda az olar, ye də heç olmaz, ancağ eşidmişüg ki, alahı yerrərdə çox adam ölib o:macadan
(Gəncə, Xanlar, Qazax) kövrəlmək. – Çağa omaxşıyıf ağlıyır (Gəncə); – Omaxşıyıf ağler ki, balaja döyləm, mən də gederəm meytəvə (Qazax)