Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • O:ŞALA

    (Quba, Salyan, Şamaxı) bax ovşala ◊ O:şala tutmağ (Quba) – gülablı şərbət hazırlamaq. – O:şalanı çığırtmaplo:n üssünnən içməg tayca da ləzzətti olır (

    Tam oxu »
  • O:ŞARA

    (Ağdam, Ağdaş, Göyçay, Salyan, Şəki) bax ovşala ◊ O:şara qayırmax (Ağdam) – gülablı şərbət düzəltmək

    Tam oxu »
  • O:ŞARRAMAĞ

    (Bakı) seyrəltmək (ağacı). – Ağajdari o:şarra

    Tam oxu »
  • O:ŞULƏ

    (Lənkəran) bax ovşala

    Tam oxu »
  • OTARĞI

    (Tovuz) otlaq

    Tam oxu »
  • OTARMAĞ

    (Bakı) məc. ələ salmaq. – Mən aləmi otarıram, u da məni

    Tam oxu »
  • OTARMAX

    (Gəncə, Mingəçevir) məc. aldatmaq. – O səni otarır, saηa pul-zat vermiyəjəx’ (Gəncə)

    Tam oxu »
  • OTAŞXANA

    (Lənkəran) odluq (samovarda). – Samavarın otaşxanası xarab olub

    Tam oxu »
  • OTDA:CAĞ

    (Kürdəmir, Salyan, Şamaxı) otlaq. – Naxırçı malqaranı otda:cağa apardı (Şamaxı)

    Tam oxu »
  • OTDAĞ

    (Kürdəmir) bax oddax I

    Tam oxu »
  • OTDANACAĞ

    (Bakı, Cəbrayıl, Zəngibasar) otlaq. – Kətdə bir otdanacax yeri qalıf kin (Zəngibasar)

    Tam oxu »
  • OTUCU

    (Şəki) 1. çoxbilən, bilici 2. bic. – Cəfər çox otucu adamdı

    Tam oxu »
  • OTUXMA

    (İmişli) ot yeməyə başlamış (quzu, buzov və s.). – Beş-altı otuxma quzumuz var

    Tam oxu »
  • OTUXMAĞ

    (Kürdəmir, Yardımlı, Şamaxı) ot yeməyə başlamaq (quzu, buzov və s.). – Bizim quzı təzə otuxıb (Şamaxı)

    Tam oxu »
  • OTUXMAX

    (Cəbrayıl, Çənbərək, Şərur, Gədəbəy, İmişli, Karvansaray, Qarakilsə, Bakı, Qazax, Şəki, Tərtər, Tovuz, Zəngilan) bax otuxmağ

    Tam oxu »
  • OTUMAXLIX

    (Qax) məclis, yığıncaq. – Qadiminnan neçə-neçə otumaxlıxlar olupdu

    Tam oxu »
  • OTURACAR

    (İmişli) ev. – Oturacarımız, sənin sağlığıηa laf yaxşıdı

    Tam oxu »
  • OTURAJAX

    (Bərdə, İmişli) stul, skamya. – Oturajağın üsdündə otur (Bərdə); – Gördü, burda üç oturajax var, otdu birində (İmişli)

    Tam oxu »
  • OTURĞA

    (Tovuz) oturaq. – Olar hara, oturğa yaşamax hara, oların yeri bəlli olmaz

    Tam oxu »
  • OTURXAN

    (Füzuli) ot yeməyə başlayan (quzu, buzov və s.)

    Tam oxu »
  • OTURMAĞ

    (Dərbənd) kürt düşmək. – Darağanda to:ğ oturadu

    Tam oxu »
  • OTURUM

    (Cəbrayıl, Salyan) dəfə. – Bayram dayım bir oturuma beş-altı fətir ye:r (Salyan)

    Tam oxu »
  • O:UĞUR

    (Kürdəmir) bax oyğur. – O:uğur gəlseydün, indi belə olmazdı

    Tam oxu »
  • OUX

    (Gəncə) bax ovux. – Gəl burdan bir oux qoy; – Yerin arasına oux qoy

    Tam oxu »
  • O:URSAX

    (Füzuli) bax ovursax

    Tam oxu »
  • OVAÇILIX

    (İmişli) bax obaçılığ. – Ovaçılıx vaxdı Şuşu qalasında dədəmin iki dossu vardı

    Tam oxu »
  • OVADAN ELƏMAĞ

    (Tabasaran) şumlamaq. – Büz yeri ovadan eləmağa bilmərdüg

    Tam oxu »
  • OVCAR

    (Cənubi Azərbaycan) xışın dəstəsi. – Ovcarsız heş (xış) olmaz

    Tam oxu »
  • OVKANEY

    (Zaqatala) üzsüz süd

    Tam oxu »
  • OVLAD

    (Kəlbəcər) qohum. – Mirzagil bizə ovladdılar

    Tam oxu »
  • OVMA

    (Beyləqan) kərə yağla təzə şorun qatışığından hazırlanan yavanlıq. – Yolda yeməgə ovma götür

    Tam oxu »
  • OVRU

    (Dərbənd, Tabasaran) ayrı, başqa. – Ərüg ovrudu, mişmişi ovrudu (Dərbənd)

    Tam oxu »
  • OVSAR

    (Beyləqan) bax avsar. – Ovsarı dəvənin başına keçirtdim

    Tam oxu »
  • OVŞALA

    (Quba) gülablı şərbət

    Tam oxu »
  • OVŞAR

    (Qarakilsə) bax avşar III

    Tam oxu »
  • OVŞARRAMAX

    (Basarkeçər, Biləsuvar) malın yelinini ovucların arasında sıxaraq sağmaq. – A bala, inə: ovşarra, sən də öyrən (Basarkeçər)

    Tam oxu »
  • OVUX

    (Tovuz) əkin sahələrini birbirindən ayıran sərhəd nişanı. – Ovux düzəlt ki, yerin arasını biləx’; – Yerrərin arasına ovux qaldırıη

    Tam oxu »
  • OVURSAX

    (Meğri) balası ölmüş, lakin sağılan heyvan. – Sədiri diyer, ovsurax geçiləri bir sürüyə yığdınan

    Tam oxu »
  • OVURTDAX

    I (İrəvan) sünbüllənmiş (buğda). – Pütün qır yer buğdaları ovutdaxdı II (Meğri) bax avırtdax. – Sayara uşax vaxda da avırtdax idi, elə indi də avırtda

    Tam oxu »
  • OVUZ

    (Zəngibasar) çəltiyin qabığı. – Düyünü övsüyüllər, ovuzunu çixardıllar

    Tam oxu »
  • OVZAR

    (Ordubad) rəndələnən taxtanın tərpənməməsi üçün dəzgaha vurulan taxta parçası

    Tam oxu »
  • OYALAMAX

    I (Göyçay) qazmaq. – Yeri oyalama, çıx get II (Şəmkir) yada salmaq. – Sən Allah, dərdimi oyalama

    Tam oxu »
  • OYĞUR

    (Qazax) o dəfə. – Oyğur gedif yaxşı odun gətirdix’

    Tam oxu »
  • OYLAMAX

    (Çənbərək) biçmək. – Harda ot varsa, oyla, bir xotma yığ

    Tam oxu »
  • OYMA

    I (Qazax) xörək adı. – Bu gün oyma pişir II (Borçalı, Şərur, Zəngibasar, Naxçıvan, Ordubad, Şərur) paltar, don

    Tam oxu »
  • OYMACA

    (Gədəbəy, Tovuz) bax oymaça. – Beyjə gənə oymacam qalxmışdı, beləjə ölüf ölümnən qayıtmışam (Tovuz); – Oymaca tutmuş pişix’ gəlif qarını cırıf, murdar

    Tam oxu »
  • OYMAÇA

    (Şəmkir) qəflətən tutan sancı, mədə ağrısı. – Onun oymaçası var, hərdən tutor

    Tam oxu »
  • OYMAĞ

    I (Bakı, Dərbənd) üskük. – Anam oymağnan paltar tikədü (Dərbənd) II (Göyçay, Sabirabad, Zərdab) nəsil, tayfa

    Tam oxu »
  • OYMAX

    I (Kürdəmir) bax oymağ I. – Oymaxsız cannığı təfçiməy olmaz II (Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Tovuz, Şəki, Təbriz, Ucar) 1

    Tam oxu »
  • OYMƏ

    (Ordubad) bax oyma II. – Oyməni cahillər ge:r

    Tam oxu »