(Zaqatala) 1. döymək, əzişdirmək 2. daşa basmaq. – Əhməd Səlimi tililədi
(Xanlar) bax tilət I. – Muna iki dəfədi ki, dəstə düzəldirəm, özü kəsərsiz tilimdi
(Qarakilsə) keyfiyyətsiz. – İsdol dəyillər ki, tilisbətdi hamısı
(Ağdam) odunu, taxtanı və s. uzununa xırda-xırda parçalara bölmək. – Bu odunu tilişbələməx’ isdiyirəm
(Bakı) heyvanlar üçün islanmış jmıx və samanın qarışığından hazırlanan yem. – A kişi, gün batıb, tilit düzəld ki, hindi heyvannar gələr
(Zaqatala) lazımsız paltarpalaz
(Qax) çınqıl
(Şamaxı) bax tilət II
(Şamaxı) işlənmək nəticəsində sürtülüb nazilmək. – Aş qazanı timigləşir
(Meğri) iki hündür təpə arasındakı keçid. – Üsdən yenişə hər timildə bir atdı çıxərdi qəbağıma
(Salyan) quzu aşığı. – Sə: üş timillo: verim, bir zilan ver mə:
(Ağdam, Bakı, Cəlilabad) zökəm. – Uş gündü timo olmuşam, burnum-başım axır (Ağdam)
(Əli Bayramlı) utanmadan, həyasızcasına. – Cəbrayıl məni timri biabır elədi
I (Ordubad) kömürün dəmi ◊ Tin vurmax (Ordubad) – kömürün dəmi ilə zəhərlənmək. – Dünən məni tin vurmuşdu, başım yaman ağrıyırdı II (Quba) böyük barda
(Zaqatala) 4-5 baş qoyun və ya buzov tutan yer. – Tinəni təmizdə
(Zaqatala) uşaq oyunu adı. – Əliynən Vəli tingilimbili oynuyur
(Şamaxı) nüfuzlu, sözükeçən. – Oa heç kəs batammaz, çox tini adamdı
(Əli Bayramlı, Sabirabad) qısaboylu. – Görmüşəm Əlisafanı, tinig kişidi
(Qax, Zaqatala) zirvə
(Bakı) parça növü
(Ordubad) xasiyyət. – Həsə:n tinyəti yaxşıdı
(Bolnisi) qarla qarışıq əsən külək. – Dağ başında tipi əsər
I (Oğuz, Şəki, Zaqatala) ləklər arasındakı torpaq arakəsmələr ◊ Tir vurmax (Oğuz) – suyun kənara axmaması üçün ləklər arasında arakəsmə düzəltmək
(Qarakilsə) 1. forma 2. xarici görkəm. – Tip-tipi nəyə oxşuyur?
(Ağdam) hasar
(Lənkəran) qamışlı bataqlıq
I (Ağdam, Gədəbəy, İmişli, Qarakilsə, Qazax, Qubadlı, Laçın, Sabirabad, Şəmkir, Tovuz) 1. nəsil 2. tayfa 3
(Şuşa) tərəf-tərəf, dəstədəstə. – Uşaxlar tirə-tirə oluf dalaşıllar
(İrəvan) arasıkəsilmədən yağan yağış. – O tirəboranda mən yoldaydım
(Zəngibasar) nifaq. – Elə eləmə: nən kin, aramızda tirəlix’ tüşsün heş nədən sarı
(Biləsuvar, Cəlilabad) kətmən. – Tirəlitənin ağzı kütəlib (Biləsuvar) ◊ Tirəlitəsini vırmax (Biləsuvar) – kətmənlə alağını vurmaq; dibini boşaltmaq
(Cəbrayıl) yabanı bitki növü
(Zaqatala) iriquyruq Dağıstan qoyunu cinsi. – Aldığımız tiriyları qat sürüyə, qoy otdasunnar
(Qax, Zaqatala) mətbəx
(Meğri) vurub yıxmaq. – Ayını tirre:p Tervənti quzayında, sifariş eler ki, mal gətirin
(Naxçıvan, Ordubad) 1. çətinlik 2. əziyyət. – Qardaş oğlı, biz tisbirrix’ çətinniyə, əziyətə deyərix’ (Naxçıvan) ◊ Tisbirriyə düşməx’ (Ordubad); 3
(Borçalı, Qazax) dumanlı havada yağan narın yağış. – Genə bu tisəx’ başdadı, gün üzünə həsrət qaldıx (Qazax)
(Ağdam, Borçalı, Şuşa) narın yağış yağmaq. – Genə başdıyıfdı tisəx’- ləməyə (Ağdam); – Neçə gündü tisəx’liyir, gün üzünə həsrət qalmışıx (Şuşa)
(Şəki) iyrənmək. – Aşdan da laf tiskinmişəm
(Xanlar) təkərdə topla şini birləşdirən hissə, təkərin dəndənəsi. – Tiş börkünən topun arasında oloy
(Şuşa) bayır, çöl. – Həsən tişarıda qaldı, mən içəri girdim; – Tişarıda niyə durursaη, içəri gəl
(Xanlar) araba təkərində dəndənə ilə şinin arasında olan qövsşəkilli taxta. – Tişbörk şinnən tiştərin arasında olur
(Ağdam, Şuşa) bax dişdəmə. – Şirin işmirəm ma: bir istikan tişdəmə ver (Ağdam); – Şirin çayı işməx’ olmur, bir tişdəmə versəη içərəm (Şuşa)
(Ucar) körpə qamış. – Tişədən hasar çəkirik qapıya; – Tişə böyüyəndə qamış olur
(Qazax) vəlin taxtasında alt tərəfdən açılmış oyuqlara keçirilən daş parçaları
(Zəngibasar) bıçqını, mişarı itiləmək. – Apar xizəri əmin tişəsin, gət gə
I (Gəncə) görünmək, bir qədər nəzərə çarpmaq. – Papağı elə tikif ki, tüxlərin arasınnan tikişi tişərir II (Ağdam, Bərdə, Mingəçevir) bax dişərməx’
(Qazax, Mingəçevir) bax ditdili. – Beyjə yaman titdili vardı (Qazax); –Titdilinin əlinnən yatmamışam (Mingəçevir)
(Borçalı, Gədəbəy, Meğri, Şəmkir, Şuşa) gözün qarasına düşən ağ ləkə. – Gözündə titə var onun (Borçalı) ◊ Titə tüşməx’ (Ağdam, Gədəbəy, Tərtər, Şəmkir
(Quba) tətik. – Tüfəngün titməği sınıtdu