(Ağcabədi) Novruz bayramı axşamı bacadan torba sallayaraq hədiyyə alma mərasimi. – Torvasallama ilin axır günü olur, Nouruz bayramında
(Ordubad) qısaboylu, gödək
(Daşkəsən) ayağını yerə döymək, caynaqları ilə yeri eşmək. – Canavar o:annan gələndə tısqırdı
(Ağdam, İsmayıllı) qısaboylu kök (adam). – Tosqun adam çox yol yeriyə bilməz (Ağdam)
(Şəki) qısaboylu, kök adam
(Oğuz, Şəki) büzüşmək. – Uşaq tosmalıb, yerin sal yatdır (Oğuz); – Qız yanımda tosmalanıf yatır (Şəki)
(Qarakilsə) əyri, aşağı əyilmiş halda. – Tosmaltma durma, düz dur
(Şərur) bax tosmal. – Tosmar Kamal qalxozda işdiyir
(Borçalı) bax tosmal. – O, balaca tosmara adamdı
(Cəbrayıl, Qarakilsə, Loqodexi, Şəmkir) gödərək, kök
(Ağbaba) bax tosı
(Zəngibasar) ərköyün. – Uşaxlıxdan səni tosun bö:tmüşəm deynə indi sözəzada baxmırsan
(Tovuz) kök, qısaboy. – O, çox to:sundu
(Qazax) təngnəfəs olmaq. – Öküz çox to:sunor, diyəsən naçaxlıyıf
(Cəlilabad) yonqar. – Toşi süpirmeysüz, taxdə irəndənələnnən so:ra, küləy dağıdey
(Bolnisi) qarğıdalı cecəsi
(Salyan) bafa bağlamaq üçün kökündən çıxarılmış sünbüllü zəmidən düzəldilən bağ
(Şuşa) uşaq oyunu adı
(Sabirabad) cərgə, sıra
(Oğuz) səhər alaqaranlığı, sübh tezdən. – U adama baxır, to:uxtökülənnən bir sa:t qabax da qalxır, bir sa:t sora da
(Ucar) at və ya başqa heyvanları bağlamaq üçün itiuclu, mıxa oxşar dəmir. – U to:ulamıxı mə: ver
(Bərdə) bax toylamıx. – Atı to:ulamuxa bağladım
(Ağdam, Kürdəmir, Qazax, Zərdab) görmə qabiliyyəti, gözün işığı ◊ To:uşunu aparmax (Ağdam, Zərdab) – görmə qabiliyyətini itirmək, gözü zəifləmək
I (Bakı, Dərbənd) 1. divarda əl çırağı qoymaq üçün bacası olan taxta (Bakı); – Çırağı tova qoy; – Çırağı tovdan gəti 2
(Dərbənd) dağlı. – Tovdan gələnə tovlu diyədig
(Balakən, Qax, Qəbələ, Quba) bax tavasar. – Tovsari öyə qoy (Qəbələ)
tovut ələmək: (Dərbənd) səsləmək, çağırmaq. – Habu kişini tovut ələməsən gəlməz
I (Borçalı, Qazax) aşıq, çalğıçı; toyda musiqi çalan üçlük. – Gederdim o kətdən toy gətirerdim II (Borçalı) dümbək
(Göyçay) toyda verilən pul
(Şahbuz) toy məclisini idarə edən
(Bərdə) toy məclisini idarə edən
(Bərdə, Borçalı, Qazax, Şəmkir, Yevlax) bax toybabası. – Toybavası toyun ağsaqqalıdı (Bərdə); – Toybavası toy məclisinin sədrisi odardı (Borçalı); – Q
(Ağcabədi, Bərdə, Tərtər, Yevlax) toy məclisini idarə edən. – Toybəyi aşıx məclisinə baxır (Ağcabədi)
(Ağdam, Qazax, Şərur) toyda musiqi çalan, çalğıçı. – Toyçuları apar oturt, çalsınnar, cama:t da toflaşsın (Ağdam); – Toyçular gəldi (Qazax); – Get toy
(İmişli) toyxana, toy məclisi keçirilən yer. – Toyı toydamında eliyərüğ
(Tərtər) toy məclisini idarə edən. – Burda Əmrah yaxşı toyxanı oluf
I (Qazax, Şəmkir, Tovuz) eşmək, burmaq. – Bir bu ipi tut, toyluyax (Qazax) II (Qazax, Şəmkir, Tovuz) azacıq qovurmaq; yüngülvarı qovurmaq
(Çənbərək) atı və sairəni bağlamaq üçün yerə vurulan mıx şəkilli dəmir. – Atın yəhərini at, toylamıxı yerə çal, qoy otdasın
(Zəngilan) bir metr uzunluğunda kəsilmiş nazik ağac
(Çənbərək) təngnəfəs olmaq. – Hajalı beyjədən bəri toysuyur
(Hamamlı) bax toysumax. – İnəy bü:n yaman toysunurdu, deən canavar qova-qova gətirif
(Oğuz, Tovuz) çinara bənzər ağac adı, tozağacı. – Tozağan çox uzax yerrərdə, bərx’ yerrərdə olur (Oğuz)
(Qarakilsə, Zəngəzur) toz şəklində yağan; narın (qar). – Bu axşam bir tozanqı qar yağıb, gəl görəsən (Zəngəzur) ◊ Tozanqı düşmək (Zəngəzur) – toz şəkl
(Salyan) xırda mıx. – Tozqadağı duhara vurulan kağızdara vurullar
(Çənbərək) toz qaldırmaq. – Dağarcığı çırpıf tozutma
(Qazax) səliqəsiz. – Arvad ki tökülüntülü oldu, heş nə
(Ordubad) tükünü tökmək. – Bizim toyux tölənibdi
(Qazax) yöndəmsiz, yaraşıqsız
(Çənbərək) dərənin başlanğıcı. – Odunu qayrıllar, tölləx’dən buraxıllar, boyl düz cə:liyə:lir
(Ağcabədi, Ağdərə, Bərdə, Tərtər) qısaboylu