(Qazax) yaltaq
(Ağdam) talvar
(Gədəbəy, Qazax) ayaqyalın. – Bir də yalvırdax bir oğlan çıxdı qavağıma (Qazax); – Yalvırdax nə tüşüfsüη buralara? (Gədəbəy)
(Gədəbəy) kömür quyusu
(Qazax) yamaq. – Paltara yamalıx saleram
(Zaqatala) yamaqlamaq
(Zaqatala) bax yamalıx
(Borçalı, Cəbrayıl, Füzuli, Göyçay, Qax, Qazax, Mingəçevir, Tərtər, Tovuz) xəstəlik adı. – Yaman adamı öldürör (Tovuz); – Kəhər at yamannan öldü (Cəbr
(Basarkeçər, Gəncə) yaman xəstəliyi üçün dərman bitkisi. – Heyvanın yarasını yamançöpü sağaltdı (Gəncə); – At, inəx’ yamannıyanda yamançöpün qaynadıll
(Gəncə, İmişli, Şəmkir) yaman xəstəliyinə tutulmaq. – Bi yaxşı atım vardı, yamanneyıb öldü (İmişli); – Bizim atımız heç yamannamax bilməz (Gəncə); – A
I (Xanlar) dəyirmanda un tökülən yer, unluq. – Yamşağı dar olan də:rman unu çox tozduyar II (Qax, Zaqatala) çoxdanışan
I (Cəlilabad, Oğuz) başqa. – Maha icazə ver, yan yerə gedəsiyəm (Oğuz); – Mən onnan danişdim, gəldim, o, yan yerə getdi; – Miyəllim diyən bı qağa yan
(Qubadlı, Naxçıvan, Ordubad, Şərur, Zəngilan) ötrü. – Mən pasportdan yana burda qalmışam (Ordubad)
(Şamaxı) yaxınlaşmaq. – Göydə gedən sonalar bir-birinə yanalar
(Şərur) yanacaq (odun, çörçöp). – Təndirə yanası at, çıx
(Culfa, Laçın, Ordubad) bax yalav. – Yanava haçar qoymuşam, ver maηa (Laçın); – Qapı:n yanavın çox vaxd daşdan hörəllər (Culfa)
(Zaqatala) sağdış, soldış
(Lənkəran) yelkəni kiçik qayıq. – Qurbanın yanboyi bu gün Səlyannan gəldi
(Gədəbəy) yan hissə (arabada). – Yançağını düzəldin də, haraveyi ota aparın
I (Bərdə, Borçalı, Xocavənd, Kürdəmir, Qazax, Qarakilsə, Quba, Tovuz) köməkçi. – Yançı olmasa, çovan, sığırçı işdiyəmməz (Borçalı); – Xanatoxuyanın ya
(Naxçıvan) anbar əvəzinə istifadə edilən tikinti, daxma. – Uşağlar, yandamınnan çıxın, bağlıyıram
(Salyan) kanalın kiçik qolu. – Yandəs kanaldan kiçik olır
(Cəbrayıl) acıq ◊ Yandıx vermək – acıq vermək. – Sonuya yandıx verməsəm, ürəyim soyumaz
(Gədəbəy) qırmızımtraq. – Nə yaηal yanaxları var qızın, elə bilinnən qızıl güldən irəy alıf
I (Borçalı) bax yandıx II (Zəngibasar) məc. intiqam, qisas. – Sənnən gərəx’ yanığımı alam
(Ağdam, Basarkeçər, Bərdə, Gədəbəy) mal xəstəliyi. – Yanıqara bir gün tutsa, heyvan savağ ölər (Bərdə); – Yanıqara oluf, də:sin cöngə (Gədəbəy); – İnə
(Gəncə, Qazax, Tovuz, Zaqatala) qorxutmaq, hədələmək. – Atam səni yanıyırdı (Qazax); – Niyə məni yanıyırsan, sənnən qorxan-eliyən yoxdur ha! (Gəncə)
(Gəncə) hədələtdirmək, qorxutmaq. – Onu elə yanıtdırım ki, illərnən mənim həndəvərimə gəlməsin
(Sabirabad) çilingağaca oxşar oyun adı. – Uşaxlar, gəlin yani oyniyağ
(Qarakilsə, Meğri) 1. yanakı (Meğri) – Seyfulla bəy həmmişə papaği yanqılıci quyərdi, bığlərin də əşərdi 2
I (Borçalı, Qazax) çoxdanışan. – Yanqır adam ağzınnan çıxan sözü bilməz (Borçalı); – Yanqır adamın qaydasıdı çox danışmax; – Yanqır adam hamını diysin
(Şəki) çardağın kənarındakı açıq yer
(Qazax) sudan korluq çəkmək. – Taxıl yanqoyluyuf, yaxşı döyü dəni
yanqur-yanqur danışmax: (Basarkeçər) hədərən-pədərən danışmaq. – Ə:, yanqur-yanqur danışma
(Ağdaş, Biləsuvar, Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Ucar) sacda bişirilən çörək növü. – Pendirnən yannama ləzətdi olur (Ağdaş); – Bibimgildə yannama yedi
I (Şamaxı) içinə ağartı tökülən kiçik tuluq. – Çəpişin dərisinnən çoban bir yannıx qayırdı II (İmişli, Qazax) yəhərin hər iki tərəfinə birləşdirilən g
(Salyan) arabaya qoşulan heyvanların üçüncü cütü
(Basarkeçər, Çənbərək) qapıda yaşmaq, haşiyə. – Qapının yanoyu qırıldı, gərəy onu düzəldəx’ (Basarkeçər); – Bizdə yanoyun hündürrüyü iki metirdən artı
(Meğri) yanakı, çəpəki. – Qırxəyəx niyə yanperti yerer?
(Ağbaba, Ağdam, Qazax, Mingəçevir) bax yanperti. – Haraya belə yanpörtü gedirsən? (Ağbaba); – Ala bu yemişi yanpörtü qoy orya (Ağdam); – Atın belində
(Dərbənd, Quba, Şamaxı) bax yamşax II. – Uni mən çux yaxşı tanıyadam, çux yanşağ adamdu (Quba); – Yanşağ adamnan hamının zəhləsi gedər (Şamaxı); – Yan
(Quba) çox danışmaq. – Uni üz başına buraxsan, axşamacan yanşağlar
(Şamaxı) çərənçilik, zəvzəklik. – Ay bala, yanşağlığ pis şeydi, yanşağdan hamı qaçar
I (Ağcabədi, Ağdam, Cəbrayıl, Qarakilsə, Qax, Meğri, Ordubad, Şəki, Zaqatala) bax yamşax II. – Yanşax boş-boş danışar (Ağcabədi); – Yanşağ adamnan ham
(İsmayıllı) boş-boşuna çox danışmaq. – Genə nə yanşı:rsan?
(Cəlilabald) bax yanşamağ. – Bircə bı Vaqif yanşaməyinnən əl çəksə, quləğimiz dincələrdi
(Cəlilabad) bax yamşax II
I (Göyçay, Oğuz, Şəki, Ucar) qış fəslində araba, kotan, bəzən də mal-qara saxlanılan tikinti. – Yantayda tıraxdır-zad saxlıyıllar (Oğuz); – İnək yanta
(Mingəçevir) bax yantay I
(Zəngilan) çörəkyapan alət