Ərəbcə şəqq (parçalamaq) sözündəndir. Mənbələrdə şaq sözü “paz” kimi şərh olunub. Şaqqa pazla bölünmüş hissədir
Əsli sıltay kimi olub, “böhtan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tatar dilində çalbar kimi işlədilir, məncə, çal (geyin) və bar (var, get) sözlərindən əmələ gəlib. Pencəksiz bayıra çıxmaq bir o qədər də eyib sayılmı
Məncə, işıq kəlməsi ilə qohumdur və ərəblərə bizdən keçib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca “şamme”dir (qərb dialektlərində şamba kimi işlədilir). Mənası “ətirli” deməkdir. (Bəşir Əhmədov
Əsli farsca şahmahi (balıqların şahı və ya şahların balığı) kimidir. Şahmar (ilanların şahı, şah ilan) sözü göstərir ki, birinci variant daha dəqiqdir
Farscadır, “şam qabı” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“Müşket” mənasını verir. Ləzgi sözüdür. Tüfəngli (müşketli) əsgər, yəni igid deməkdir. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə “əhatəli”, “aid olan” deməkdir. Cahanşümül sözü ilə qohumdur, aidiyyət bildirir (müqayisə et: şamil etmək
Bütün vacib döyüşlər, adətən, düzəngahlarda baş verir. Burada piyadalar üçün geniş yer var və süvarilərin (və ya tankların) manevr etmək imkanları yük
Farscadır, arı pətəyindəki evciklərə (deşiklərə) deyirik (xatırla: arı şanı). Rus dilində соты adlanır
Quş adıdır, şana farsca “yaba” deməkdir, pipik isə ərəbcə ibik (xoruz darağı) sözünün dəyişilmiş formasıdır
Arının ən şirin balı beçə balı adlanır (bu balı cavan arılar hazırlayır). Belə şirin olan şeylərə şanı deyilir
Latın mənşəlidir, “fürsət” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Şappıltı kəlməsi göstərir ki, bu, təqlidi sözdən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Latın sözüdür, “papaq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
rus. şar – kürə
Qərb dialektlərində suyun sahədən çıxıb ətrafı basmasına şuara deyirlər. Sözün əsli şostən (yumaq) məsdərinin qrammatik əsası olan şur kəlməsi ilə ba
Fransada bir vaxtlar bu adda məşhur fırıldaqçı olub, söz də onunla bağlı yaranıb və yayılıb. (Bəşir Əhmədov
Alman mənşəlidir, “dəyirmi” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
fr. chef – rəis + fr. redacteur < lat. redactus < redigere – hərəkətə gətirmək
Su, çiləmək sözləri ilə qohumdur (müqayisə et: işəmək). Farsca ola bilməz, çünki onlarda jalə, şəbnəm sözləri işlədilir
Ərəb mənşəlidir, şair sözü ilə kökdaşdır. Bizdə onun əvəzinə qoşuq işlədilib (indi qoşma janrının adında qalır)
ing. shelf – taxça, dayazlıq
alm. schörl
Şeşə sözü (şeşəbuynuz) başı göydə gəzən, özündən razı anlamlarında işlədilir. Şeşələnmək, bir növ, “lovğalanmaq”, “dikbaşlıq etmək” anlamlarını əks
Qədim yəhudi sözüdür, satana ilə eyni olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə şobədə (oyun çıxarma) sözündəndir. Qərb dialektlərində “oyun”, “fokus” mənalarında çox işlədilir
Farsca şəb “gecə”, nəm isə “yaş” deməkdir. Söz bütövlükdə şeh mənasını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, ”dərman” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “şəfa verən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Barmağı, şəhadət ərəbcədir, bizdə “yanar ənrək” (şəhadət barmağı) işlədilib. Yanımaq sözü ilə bağlıdır (yanımaq barmağı)
Şəhadət ərəbcədir, namə isə farsca, “şahidli sənəd” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “bal” deməkdir. Bizdə “şirin” anlamında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farscadır, yalnız gözlə bağlı işlədilir: iri tünd mavi gözə deyirlər. Belə gözlər çox poetik, cazibədar olur
Farsca “şəhərli” deməkdir (müq. et: şəhrizad). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qədim İranda şaha həşətradara deyiblər, bu söz tədricən şəhriyar şəklinə düşüb. Şah (yəni şəhriyar) arvadına şərabanu adı verilib (“şah arvadı” demək
Hərfi mənası “şəhərdə doğulmuş” deməkdir. Fars dilindən alınma sözdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Fars dilindən keçib, əsli qədim hind sözüdür. Сахар formasında rus dilində işlədilir. (Bəşir Əhmədov
Sözün qədim forması Şakaşen kimidir. Görünür, “sakların şənliyi” (abad etdikləri yer) demək olub. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə şəkk sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Alınma sözdür. Bizdə ona şırran, şırrama deyilib. Tuva dilində şurlatan indi də şəlalə anlamında işlədilir
Şələ sözündən düzəlib və əsli şələ-lə-mək kimi olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qadının alt paltarıdır. Mənşəyi qaranlıq qalır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Şam kəlməsi ilə bağlıdır. -stan şəkilçisi həm də çoxluq bildirir: zimistan “soyuq çoxluğu”; tabestan “isti çoxluğu”, şəmistan “şam çoxluğu” deməkdir (
Ərəbcə “dinin günəşi” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Kiparis ağacının adıdır. “Boylu-buxunlu” anlamında işlədilir, alınma sözdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca “qılınc” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb mənşəlidir, “ranq”, “dərəcə” anlamlarında işlədilir. Şayan sözü isə fars mənşəlidir, “layiq” deməkdir
Farsca əsli “çəndər”dir. Ətdə kəndirə (əzələyə) bənzər hissəyə deyirlər. Bakı dialektində “пах” mənasında işlədilir