“İşi yönünə qoy” deyirik. Yön “способ” deməkdir. Yöndəm, yöndəmsiz sözləri də buradandır. (Bəşir Əhmədov
Yön sözü mənbələrdə “üsul” anlamında işlədilib. Yöndəm isə “üsullu”, “qolaylıq”, “səliqə” deməkdir. Yöndəmsiz sözü “səmtsiz”, “uyğun olmayan” mənas
Ön (qabaq tərəf), yönəlmək, göndərmək sözlərinin kökdaşlığı barədə fikir söyləməyə dəyər. “Göndər”in əsli yöndər kimi olub (yönəltmək
“Ətraf” deməkdir. Yan sözü ilə semantik qohumluğu var. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Eşük (örtük, qapı), eşü (bürümək) sözləri ilə qohumdur, “gizlətmək” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Dilimizdə eyni kökə malik olan yuban və yubat feilləri var. Sözün kökü indi müstəqilliyini itirmiş yuba feilidir və mənbələrdə, rus dilinə “избегать”
Yuvxa kimi də işlədilib, qalın kəlməsinin antonomidir (yastı sözü ilə qohumdur), nazik isə yoğun sözünün antonimidir
Qədim kökü ağ kəlməsindən ibarətdir. Sonra həmin söz yux, yük (yüksək) formalarına düşüb. Yuxarı sözü yux və arı (yer) hissələrindən ibarətdir, yüksək
Sözün kökü “u”dur, ondan uyumaq (udımaq forması da mövcud olub) feili əmələ gəlib. Söz uyxu kimi olub, sonra yuxu şəklini alıb
İki yozumu var: a. Bədəni lüt olduğu üçün yoluq (yolğun, yulğun) adlanıb. b. Yaxşı yandığı üçün yalov (od) sözü ilə bağlıdır
Bu feil mənbələrdə cumaq kimi verilib. Cu isə “su” deməkdir. Deməli, yumaq sözü su ilə bağlıdır. Eləcə də cummaq (özünü suya atmaq), çamır (suyu çox o
Qədim Yunanıstanın ən böyük həkimi Hippokrat olub. O, davamçıları ilə sağlamlıq və xəstəliklərin ilk ümumi nəzəriyyəsini işləyib hazırlamışdı
Yumaq (ip), yumurta, yumru, yumruq sözləri ilə eyni kökdən törəyiblər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Bu əşya zahiri formasına görə belə adlanıb: “yumru olan” deməkdir. Əsli yumurğa kimi olub. Qovurğa qəlibi üzrə yaranıb
Yolmaq, yonmaq kəlmələri ilə kökdaşdır. Rus dilindəki руно sözü də рвать kəlməsi ilə qohumdur. Yun (tük, qıl və s
Yəhudicə “göyərçin” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Bu, naqqa balığının (balinanın, yəni kit adlanan su heyvanının bir növü olan delfinin) qədim adıdır. Əfsanəyə görə, həmin balıq Yunisi (yəhudi peyğəmb
Belə güman edirəm ki, yer kəlməsi ilə qohumdur, “yaşayışyeri” deməkdir. Sondakı samit nədir? - sualı qaranlıq qaldığından şərh mübahisəlidir
Ərəbcə “hüzn” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qaynaqlarda yuvmaq feili var və ruscaya кружить, вертеть, катить kimi tərcümə olunub. Quşun yuvası da dəyirmi olur
Sözün kökü yuva (dəyirmi olan) kəlməsidir. Əsli yuvalayu (yuva sayağı, yəni dəyirmi) kimi olub. (Bəşir Əhmədov
Mənbələrdə suqunmaq variantı da mövcuddur. Deməli, “su” anlamı ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Вьюк şəklində rus dilinə də keçib. Kəlmənin qədim mənası “üstünə qoyulan” (yükləmək) deməkdir və o, yüksək sözü ilə kökdaşdır
Kökü “yük”dür (yoq kəlməsinin dəyişmiş formasıdır), -sə şəkilçisi ondan yüksəmək feilini əmələ gətirib
Əsli “yun saqqal olmaq”dır. Mənası “saqqalın hörməti heyvan yununun qiyməti qədərdir” demək olub. (Bəşir Əhmədov
Yünləmək (yunlama) sözü “tük yolmaq”, “məhv etmək” anlamında işlənib. Bitləmək “biti tapıb öldürmək” deməkdir
Ürgə kimi də işlədilir, yerimək, yürümək, yorğa kimi sözlərlə qohumdur. İkiyaşlı və gözəl yerişli ata deyirlər
Beşik sözünün sinonimi yüyrük sözüdür və yerimək (yüyürmək, hərəkət etmək) feili zəminində yaranıb, yürgək isə bələk sözünün sinonimidir
“Kitabi-Dədə Qorqud”da işlədib: Ata adını yürütməyən xoyrad oğul... Ör sözündəndir, mənası “yüksək”, “hündür”, “yuxarı” deməkdir
Mənbələrdə çətkən kimi də qeydə alınıb, çəkmək feili ilə bağlıdır (qantarğanın qoluna, yəni əldə tutulan qayış hissəsinə deyirlər)
Irğa (yerimək) sözündən əmələ gəlib: yorğala, yırğala sözləri ilə qohumdur, “beşik” deməkdir. (Bəşir Əhmədov
Vaxtilə son ədəd olub, həm də qeyri-müəyyən çoxluq (müq.et: yüz ölç, bir biç...) bildirir, üzülmək sözü ilə bağlıdır (sonuncu rəqəm olduğundan “üzülür
Ərəb sözüdür, hərfi mənada “zəbt edən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca zadən (doğmaq) feili ilə qohumdur, qrammatik əsası “za”dır. Zahı sözü də buradandır. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə olan zabitə sözünün dialekt tələffüzüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, cəm forması “zəvvar”dır. Ehtimal ki, Zaur da buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Alimlər bunu sak-a-tala (sakların düzənliyi, talası) kimi yozurlar. Bəzən za (arxa) və tala (talanın arxa tərəfi) kimi də şərh edilir
Farsca gümrah sözünün sinonimidir (farslarda gümrah “yolunu azmış” deməkdir, bizdə məna dəyişib: çevik, qoçaq anlamını bildirir)
alm. sahlband
island. sandr < sand – qum
Farsca zaridən “ağlamaq” feili ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb sözüdür (əsli: zərafət), “zəriflik” deməkdir, zərif kəlməsinin ərəbcə cəm formasıdır. (Bəşir Əhmədov
Kökü “zar”dır və təqlidi sözdür (zar-ıltı...), -ı şəkilçisi ondan feil düzəldib (zar-ı-maq), gül-ünc qəlibi üzrə zarı-(ı)nc sözü əmələ gəlib, sonrakı
Bunu ərəb mənşəli hesab edirlər. Əslində, təqlidi sözdür (zarıltı, gurultu..). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, bizdə onun əvəzinə soy işlədilib. “Zatına lənət”, “zatı qırıq” deyirik. Cəmi zəvat kimidir, “mahiyyət” deməkdir
Bax: Zair. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Xammalı mexaniki yolla işləyən müəssisə; rusca “заводитъ” sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə səmt sözündəndir (başımızın üstündəki göy nöqtəsi). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
yun. zeo – qaynamaq, bişmək + yun. lithos – daş
Ziyad və Allah sözlərindən əmələ gəlib. Ərəbcə “Allahın böyütdüyü”, “Allahın üstün tutduğu” deməkdir