is. 1. Bədəninə nisbətən çox uzun qolları olan meymun. Gözünün üstündə buxara papaq; Əntərə bənzəyir o kor yapalaq
sif. [ər. “ətiq”dən; ətiq – qədim] Qiymətli, dəyərli, nadir tapılan, çox gözəl, görünməmiş, hamının marağına səbəb olan
1. bax əntiq. [Fizzə:] Çox sağ ol, çox gözəl, çox əntiqə hədiyyələr gətiribsən mənə. Ə.Məmmədxanlı. Səhər Bağdad bazarını gəzib bu xanım üçün əntiqə b
[ər. əntiqə və fars. …baz] bax əntiqəçi
bax əntiqəçilik. Onun əntiqəbazlığına bələd olan səhiyyə şöbəsinin işçiləri göz qabağında şey qoymağa qorxurlar
is. Əntiqə şeylərlə maraqlanan, onları yığıb saxlayan adam
is. Əntiqə şeylərlə maraqlanma, onları yığıb saxlama
is. [ər. əntiqə və fars. …füruş] Əntiqə şeylər alverçisi, əntiqə şeylər alıb-satmaqla məşğul olan adam
is. Əntiqə şeylər alveri, əntiqə şeylər alıb-satmaqla məşğul olma. ◊ Əntiqəfüruşluq eləmək – özünü yeniyeni və maraqlı xəbərlər bilicisi kimi göstərmə
is. [ər. “növ” söz. cəmi] Cürbəcür, növbənöv. Ənva və əqsam quşlar ağacların bir budağından o biri budağına qalxıb, qonub mövzun nəğəmat ilə dərəyə qü
is. [ər.] köhn. İşıqlar
sif. [ər.] klas. Çox nurlu, çox işıqlı, çox parlaq. Tənha yürür oldu ol səmənbər; Zülmətdə misali-mahi ənvər
is. [ər. “nəzər” söz. cəmi] klas. tənt. Nəzərlər, baxışlar. Açma gözün, baxma bir öz halına; Cəlb elə ənzarı yoğun şalına
is. [İranda şəhər adından] Azərbaycan xalq oyun havalarından birinin adı. Tərəkəmə oyun havası ilə ənzəli oyun havasını müqayisə etsək, burada hər iki
is. [“ətmək”dən.] Çörək. Ət yeməz, suyuna əppək doğrar. (Məsəl). [Qurbanəli:] Bir əppəkdən-zaddan ver, zəqqumlanaq
is. Qabıqlarında aşı maddəsi olan, meşə rayonlarında və orta dağ qurşaqlarında bitən ağac
“Əprimək”dən f.is
f. 1. Çürüyüb tökülmək, çürüyüb didilmək, didik-didik olmaq. Çadırın yanları əprimişdir. 2. məc. Əldən düşmək, tökülmək, üzülmək
f.sif. 1. Çürüyüb tökülmüş, çürüyüb didilmiş, didik-didik olmuş. Bəndalı taxt üstündə, tüfəng yanında, Məsmə də oğlu ilə yanaşı, yerdə əprimiş, yamaql
1. is. Arvadın qanuni və məhrəm yoldaşı olan kişi; zövc. Dedi kim, bu məzarıdır ərimin; Ol üzü gül, boyu sənubərimin
is. Kişi ilə arvadı bir yerdə. Ər-arvad bizə qonaq gəlmişdilər. Ər-arvad çox yaxşı yaşayırlar. – Nəhayət, ər-arvad yorulur və daş kimi yıxılıb yatırla
zərf Ər və arvad bir yerdə olduqları halda. Ər-arvadlı gəldilər
is. Ərlə arvadın qohumluq münasibəti; izdivac
is. [ər.] Ardıc ağacı. Qəddintək nə ər-ər, nə şimşad olur; Onu görcək qəmdən can azad olur. M.P.Vaqif
is. [ər.] Dinə görə cənnətlə cəhənnəm arasında olan yer
is. [xüs. is.-dən] mus. 1. Azərbaycan klassik muğamlarından birinin adı. 12 əsas muğam bunlar idi: üşşaq, nəva, busəlik, rast, Əraq, İsfahan, zirəfkən
is. [ər. “ərz1” söz. cəmi] Müəyyən hüdudları olan torpaq sahəsi. Respublikamızın ərazisi. – Rey məmləkəti bir padşahın sahib ola biləcəyi ərazidən bir
sif. [ər. “rəbb” söz. cəmi] köhn. Ağa, cənab; sahib. [Əliqulu:] Ancaq ərbabın bir balaca nəqahəti var
is. [ər.] Müsəlman təqvimində: məhərrəm ayının birindən başlayaraq qırx gün davam edən müddət. □ Ərbəin günü din
sif. Ərini çox sevən və ona yaxşı qulluq edən (arvad)
“Ər”dən oxş
is. dan. Hövsələ, səbir, həvəs, girdar. Ərdəmi yoxdur. – [Molla dedi:] …Pilləkənləri düşüb-çıxmağa ərdəmim gəlmir
is. mif. Qorxunc vücud; qulyabanı. Qorxma oğlum! Ərdo yoxdur, yalandır; O ağaran su üzündə dumandır. A
is. dan. 1. Paltar yuyulmuş çirkli su. 2. məc. Horra, yal. Xörək deyil, ərdodur
is. 1. Ön Asiyada və Şimali Afrikada yaşayan, sami dilləri qrupuna daxil olan xalq və bu xalqa mənsub adam
1. sif. və zərf Ərəb dilində. Ərəbcə kitab. Ərəbcə danışmaq. – [Murad] bir qismi ərəbcə və farsca, bir qismi türkcə yazılan məzar daşlarının sahibləri
“Ərəbcələşdirilmək” dən f.is
məch. Ərəb dili qaydalarına uyğunlaşdırılmaq
f.sif. Ərəb dili qaydalarına uyğunlaşdırılmış
“Ərəbcələşdirmək” dən f.is
f. Ərəb dilinin qaydalarına uyğunlaşdırmaq
“Ərəbcələşmək”dən f.is
f. Ərəb dilinə uyğunlaşmaq, öz şəklini ərəb dilinin təsiri ilə dəyişmək
is. dilç. Heç bir lüzum və ehtiyac olmadan Azərbaycan dilinə çoxlu ərəb söz və ifadələri gətirmə və bu yolda göstərilən fəaliyyət
is. İncə belli, quyruğu qotazlı, uzunsov bir heyvan
sif. [ər.] Ərəbcə; ərəb dilinə və xalqına mənsub; ərəb üslubunda, ərəb qaydasında. Ərəbi bir uzun don əynində
is. 1. bax ərəbşünas. 2. Ərəbçilik tərəfdarı
bax ərəbşünaslıq
is. 1. bax ərəbçilik. 2. dilç. Azərbaycan dilinə girmiş ərəb söz və ifadələri, yaxud ərəb dili qaydalarına oxşadılaraq işlədilən söz və ifadələr
“Ərəbləşdirilmək”dən f.is