BİİNTƏHA’
f. və ə. intəhasız, sonsuz.
biintəha
s. bax sonsuz (1-ci mənada)
biintəha bax nəhayətsiz
прил. бесконечный, беспредельный
sif. infini, -e, interminable, sans fin, sans limite, illimité, -e