CÜNB

is. [ ər. ] köhn. Yan, yan tərəf, nəzd.
1879-cu ildə … Qori şəhərində xristian darülmüəlliminin cünbündə müsəlman şöbəsi açıldı… F.Köçərli.
Xatırımdadır, qardaşım “mollaxanada” məhəlləmizdə Qasımbəy məscidi cünbündəki üsuli-ətiq məktəbində oxuyurdu. T.Ş.Simurq.

CÜMLƏTANİ
CÜNG

Digər lüğətlərdə