Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • CIBBILI

    sif. dan. Çox balaca, bapbalaca, xırdaca, cıqqılı. … [Hində] bala-bala cücələr var, bax belə-belə cıbcıbbılı, ətcəbala

    Tam oxu »
  • CIBCIBBILI

    sif. dan. Çox balaca, bapbalaca, xırdaca, cıqqılı. … [Hində] bala-bala cücələr var, bax belə-belə cıbcıbbılı, ətcəbala

    Tam oxu »
  • CIBIRIQ

    is. Qozun üst göy qabığı, yaxud üst göy qabığı çıxarılmış qoz. ◊ Cıbırığını çıxartmaq – 1) bərk döymək, əzişdirmək; 2) tamam soymaq, müflis eləmək, va

    Tam oxu »
  • CIDIR

    is. 1. At yarışı. Azərbaycanda cıdırın qədim tarixi var. □ Cıdıra çıxmaq – at yarışına çıxmaq, at yarışında iştirak etmək, at çapmaqda yarışmaq

    Tam oxu »
  • CIDIRÇI

    is. Cıdıra çıxan, cıdırda iştirak edən şəxs. Gedir düzə çıxanda; O, qulanı çaparaq; Hamı deyir: – Cıdırçı; Olacaqdır bu qoçaq

    Tam oxu »
  • CIĞ

    is. bot. 1. Torpağın üstünü basan süpürgəvari ot. [Elçin] altına cığ tökdü … özünə rahat yer düzəltdi

    Tam oxu »
  • CIĞ-BIĞ

    Yerbəyerdən çıxan, anlaşılmayan, qarışıq nazik səslər, səs-küy. [Molla Hüsü:] Bu gün – sabah gözümüzü açıb görəcəyik ki, atasından, anasından bixəbər

    Tam oxu »
  • CIĞ-CIĞ₂

    is. zool. Qağayı cinsindən xırda suquşu, çay-göl qağayısı

    Tam oxu »
  • CIĞ-CIĞ₁

    bax cığ-bığ

    Tam oxu »
  • CIĞ-VIĞ

    Yerbəyerdən çıxan, anlaşılmayan, qarışıq nazik səslər, səs-küy. [Molla Hüsü:] Bu gün – sabah gözümüzü açıb görəcəyik ki, atasından, anasından bixəbər

    Tam oxu »
  • CIĞA

    bax cıqqa 1-ci mənada. Yanaşsa üzünə müştaq dəhanlar; Nəfəs dəyər, cığaları yellənər. Qurbani. Əsmə, səba yeli, titrəmə çöllər; Cığalar tərpənib tel i

    Tam oxu »
  • CIĞAL

    sif. Oyun zamanı oyunun qaydalarını pozmağa və haqsız olduğu halda mübahisə etməyə adət etmiş adam. [Həbibə] saçı dağınıq, ayaqyalın, arıq, cılız, cığ

    Tam oxu »
  • CIĞALBAZ

    sif. [cığal və fars. …baz] Cığallıq etməyi sevən, həmişə cığallıq edən. Cığalbazı (is.) oyundan kənar etmək

    Tam oxu »
  • CIĞALBAZLIQ

    is. Cığallığı adət etmə, həmişə cığallıq etmə; cığallıq

    Tam oxu »
  • CIĞALLAMA

    “Cığallamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • CIĞALLAMAQ

    f. Qəsdən oyunun qaydalarını pozmaq, cığallıq eləmək

    Tam oxu »
  • CIĞALLIQ

    is. Cığal adamın xasiyyəti, hərəkəti; oyun qaydalarını qəsdən pozma. Cığallıq eləmək. – [Səlim Zərnişana:] Bircə kasa bozbaşına beş tərif deməsəm, hər

    Tam oxu »
  • CIĞARA

    [isp. cigarra] Siqaret, papiros. Cığara çəkmək. Cığara qutusu. – Sarışın, həssas baxışlı Şeyda isə cığaranı dumanladaraq, əli alnında düşünüb durur

    Tam oxu »
  • CIĞCIĞA₁

    is. etnoq. 1. Gəlin gedən qızların başına salınan qızıl parıltılı bəzək şeyi. Gəlinin və yengələrin duvaqları aşağı salındı, üzlərinə duvağın üstündən

    Tam oxu »
  • CIĞCIĞA₂

    is. bot. Çiy-çiy yeyilən, yaxud qutabın içinə qoyulan yabanı ot

    Tam oxu »
  • CIĞILDAMA

    “Cığıldamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • CIĞILDAMAQ

    f. Cığ-cığ səs çıxarmaq, cığıltı səsi çıxarmaq. Əlikramın cəhəngləri köpüklənsə də, səsi gücsüz cığıldadı

    Tam oxu »
  • CIĞILDAŞMA

    “Cığıldaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • CIĞILDAŞMAQ

    f. Cığıltı səsi çıxarmaq. [Nəcəfalı] ağacın dibindən aralananda ayaqlarını atdıqca qozlar cığıldaşırdı

    Tam oxu »
  • CIĞILTI

    is. Qoz, fındıq, sərtqabıqlı şeylərin bir-birinə toxunmasından və ya basılıb əzilməsindən hasil olan səs

    Tam oxu »
  • CIĞIR

    is. 1. Gediş-gəlişdən əmələ gələn ensiz, dar yol. Evlər, damlar, taxtapuşlar gümüş kimi ağarır; Qar tapdanıb, palçıq olub, dağda cığır qaralır

    Tam oxu »
  • CIĞIRAÇAN

    is. k.t. Torpaqda cığır açan və səpilən toxumun üstünü torpaqla örtən mexanizm (toxumsəpən və ya əkən maşınlarda)

    Tam oxu »
  • CIĞIRDAŞ

    is. 1. Bir yolla, bir yerdə gedən; yoldaş. 2. məc. Müvəqqəti olaraq, ya da zahirən hər hansı ictimai-siyasi hərəkata qoşulan, onunla ayaq-ayaq gedən a

    Tam oxu »
  • CIĞLANDIRMA

    “Cığlandırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • CIĞLANDIRMAQ

    f. Ütmək, üzdən yandırmaq, qarsalamaq

    Tam oxu »
  • CIĞLANMA

    “Cığlanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • CIĞLANMAQ

    f. Ütülmək, üzdən yanmaq

    Tam oxu »
  • CIĞLIQ

    is. Çoxlu cığ olan, cığ basmış yer

    Tam oxu »
  • CIQQ

    is. Güllə səsi. Hər yaraqlanıb döyüşə çıxan, öldürəcəyəm deyən, bir də görürsən ki, cıqq eləmədən oldürüldü, düzə atıldı! S

    Tam oxu »
  • CIQQA

    is. [fars.] 1. Başın ön və yan tərəfinə tökülən tellər. Siyah zülfü dal gərdəndə bir qulac! Sona cıqqasıtək ucları qıyğac

    Tam oxu »
  • CIQQALI

    sif. Cıqqa taxmış, başında cıqqa olan

    Tam oxu »
  • CIQQILI

    bax cıbbılı. Cıqqılı sırğa. Cıqqılı üzük. – Ələmdar gördü ki, bir nazlı xanım xeyli qızıl sayıb bu daş-qaşdan tək bircə cıqqılısını alır… S

    Tam oxu »
  • CIQQILTI

    is. Ağac sınarkən çıxan səs. Budağın cıqqıltısı gəldi

    Tam oxu »
  • CIQQIR

    cıqqır çıxmamaq – qətiyyən səs çıxmamaq, susmaq. [Müqim bəy:] Mən böyük olan mahalda gərək alt-üst bir cıqqır çıxmasın, lələ! S

    Tam oxu »
  • CIQQIRIQ

    bax cıqqır

    Tam oxu »
  • CILDIR-CILDIR

    bax gildir-gildir

    Tam oxu »
  • CILFIR

    sif. dan. Qeyri-ciddi, hər işə yüngül yanaşan, səthi düşünən, danışığını bilməyən, bambılı. Cılfır adam

    Tam oxu »
  • CILXA

    sif. Xalis, səlt. Ət cılxa yağdır. // Qatışıqsız, qarışıqsız. Cılxa süd

    Tam oxu »
  • CILXACA

    bax cılxa. [Gülnisə:] Ana, südlü yaymanı cılxaca süddən bişirim, yoxsa su da qatışdırım? Ə.Haqverdiyev

    Tam oxu »
  • CILIZ

    sif. 1. Çox arıq, balaca, zəif, sısqa, cansız, ölüvay. Cılız uşaq. Cılız qız. – …Müstəntiq arıq, cılız çiyinlərini çəkəçəkə, təlaşla içəri girib əlind

    Tam oxu »
  • CILIZLANMA

    “Cılızlanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • CILIZLANMAQ

    bax cılızlaşmaq

    Tam oxu »
  • CILIZLAŞMA

    “Cılızlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • CILIZLAŞMAQ

    f. Get-gedə balacalaşmaq, cılız olmaq, sısqalaşmaq. Uşaq lap cılızlaşıb. // məc. Əvvəlki keyfiyyətini, sanbalını itirmək

    Tam oxu »
  • CILIZLIQ

    sif. Cılız olma; cılız adamın, şeyin halı; sısqalıq. Cılızlığından uşağın yaşı bilinmir

    Tam oxu »