Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • COD

    sif. dan. Qaba, kobud, sərt, qalın. Sən məni bazarda çustumla; Cod parçadan kostyumla görmüşdün. R.Rza

    Tam oxu »
  • CODLANMA

    “Codlanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • CODLANMAQ

    bax codlaşmaq

    Tam oxu »
  • CODLAŞMA

    “Codlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • CODLAŞMAQ

    f. Cod olmaq, zərifliyini, incəliyini itirmək; kobudlaşmaq, qabalaşmaq, sərtləşmək. Tükləri codlaşmaq

    Tam oxu »
  • CODLUQ

    is. Cod şeyin halı, keyfiyyəti. Dərinin codluğu. Tükün codluğu. Yunun codluğu. – Suyun codluğunu və ya yumşaqlığını təyin etmək üçün ona sabun vururla

    Tam oxu »
  • CODYUNLU

    sif. Yunu cod, qaba olan. Codyunlu qoyun

    Tam oxu »
  • COĞRAFİ

    sif. Coğrafiyaya aid, coğrafiya ilə bağlı. Coğrafi kəşflər. Coğrafi xəritə. // Hər hansı bir yerin təbii şəraiti, quruluşu və ya vəziyyəti baxımından

    Tam oxu »
  • COĞRAFİYA

    [yun. geographia – Yerin təsviri] Təbii və istehsal ərazi komplekslərini tədqiq edən təbiyyat və ictimai elm sahəsi

    Tam oxu »
  • COĞRAFİYAÇI

    bax coğrafiyaşünas. Coğrafiyaçıların konfransı

    Tam oxu »
  • COĞRAFİYAŞÜNAS

    [yun. coğrafiya və fars. …şünas] Coğrafiya alimi, coğrafiya mütəxəssisi. Coğrafiyaşünas professor

    Tam oxu »
  • COĞRAFİYAŞÜNASLIQ

    is. Coğrafiya tarixi və nəzəriyyəsindən bəhs edən elmlərin məcmusu

    Tam oxu »
  • COMƏRD

    is. Mərd, alicənab. Comərd igid heç qaçarmı meydandan; Qılınc çəkib hayıf alar düşməndən. “Koroğlu”. [Qadın:] Çox sağ olun, mən sizi comərd oğlan tanı

    Tam oxu »
  • COMƏRDCƏSİNƏ

    zərf Comərd adama yaraşan bir tərzdə; alicənabcasına, mərdcəsinə. Comərdcəsinə özünü qabağa verdi

    Tam oxu »
  • COMƏRDLƏŞMƏ

    “Comərdləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • COMƏRDLƏŞMƏK

    f. Özünü igid, mərd kimi aparmaq, kişiləşmək, əliaçıqlıq, səxavət göstərmək

    Tam oxu »
  • COMƏRDLİK

    is. Mərdlik, nəciblik, alicənablıq. [Kərim baba:] Özümü itirdim. Lakin qorxmurdum, çünki bu igid heyvanın comərdliyindən əmin idim

    Tam oxu »
  • CORAB

    is. Yun, iplik və ya süni sapdan toxunan uzun və ya qısa boğazlı ayaq geyimi. Naxışlı corab. Yun corab

    Tam oxu »
  • CORABBAĞI

    is. Corabı ayaqda saxlamaq üçün rezin, bağ və s

    Tam oxu »
  • CORABLI

    sif. Corab geymiş, ayağında corabı olan

    Tam oxu »
  • CORABTOXUYAN

    is. Corab toxumağa məxsus maşın; corab toxuyan işçi. // Sif. mənasında. Corabtoxuyan maşın. Corabtoxuyan qız

    Tam oxu »
  • COŞDURMA

    “Coşdurmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • COŞDURMAQ

    f. 1. Qızışdırmaq, şiddətləndirmək, bütün gücü ilə təzahür etdirmək. Hələ bu qadının munis və təvazökar bir qadın olması da insanın məhəbbətini coşdur

    Tam oxu »
  • COŞQUN

    sif. 1. Coşmuş halda olan; qızışmış. 2. Bütün gücü, şiddəti ilə təzahür edən; güclü, gur, şiddətli; təlatümlü

    Tam oxu »
  • COŞQUNLAŞMA

    “Coşqunlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • COŞQUNLAŞMAQ

    f. Coşqunluğu artmaq, qızışmaq, şiddətlənmək. Dəniz getdikcə coşqunlaşırdı

    Tam oxu »
  • COŞQUNLUQ

    is. Coşqun şeyin halı; coşqun, həyəcanlı hal. Hər kəs dəli bir qan coşqunluğu ilə irəliləyir, irəliləyirdi

    Tam oxu »
  • COŞMAQ

    f. 1. Şiddətlənmək, çox güclənmək, gurlamaq, tüğyan etmək; daşmaq, kükrəmək (təbiət hadisələri haqqında)

    Tam oxu »
  • COŞUB-DAŞMA

    “Coşub-daşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • COŞUB-DAŞMAQ

    f. 1. Güclənmək, şiddətlənmək, artmaq, gurlamaq, kükrəmək. Sel coşub-daşır. – Bu çay coşub-daşanda nə qanlar eləməmişdi

    Tam oxu »
  • CÖKƏ

    is. bot. Diş-diş yarpaqları və bol şirəli, ətirli çiçəkləri olan ağac. Cökə 20-25 metr hündürlükdə, qışda yarpağı tökülən ağacdır

    Tam oxu »
  • CÖKƏLİK

    is. Cökə ağacları bitən yer, cökə meşəsi

    Tam oxu »
  • CÖNGƏ

    is. Erkək, yeniyetmə, cavan inək balası. Qəhrəman meşənin dərinliyində …ala cöngəni sığallayıb tumarlayırdı

    Tam oxu »
  • CÖVHƏR

    is. [ər. əsli farsca “gövhər”dən] 1. Hər hansı bir üzvi maddənin distillə və s. kimyəvi üsulla ayrılan yığcam məhlulu, şirəsi

    Tam oxu »
  • CÖVHƏRNANƏ

    bax nanə cövhəri (arağı) (“nanə”də)

    Tam oxu »
  • CÖVLAN

    is. [ər.] Dolanma, hərlənmə, dövri hərəkət; dövretmə, dövran. Könlüm bulanır küçədə cövlanını görcək; Nitqim tutulur hərzəvü hədyanını görcək

    Tam oxu »
  • CÖVLANGAH

    is. [ər. cövlan və fars. …gah] Gəzinti yeri, seyr yeri, seyrgah

    Tam oxu »
  • CÖVR

    is. [ər.] Cəfa, zülm, əziyyət; incitmə, üzüntü. Fəqirə aid olan föhşü, cövrü, zülmü, cəfanı; Böyükdə, zorbada, bəylərdə, xanda görməli imiş

    Tam oxu »
  • CÖVR-CƏFA

    is. [ər.] klas. Bax cövr. Bən nə təriqü vəchlə cövrü cəfadən usanım; Çünki həmişə yarımın cövrü cəfası yarədi

    Tam oxu »
  • CÖVÜZ

    is. Qoz. Dərin dərələrin içindən üzüyuxarı dikələn və hər tərəfə alaçıq kimi yayılan irişaxəli qoz ağacları öz balaca göy cövüzləri ilə dayanıb dururd

    Tam oxu »
  • CÖVÜZQIRAN

    is. Qoz sındırmaq üçün alət; qozsındıran

    Tam oxu »
  • CÖVZƏ

    bax kəm2

    Tam oxu »
  • CUBBULU

    bax cumbulu

    Tam oxu »
  • CUHUD

    dan. Bax yəhudi. Əttarların ləzzəti cuhudun evi bağlanandan bəri qaçıb. Ə.Haqverdiyev. Buynakski küçədən qoca bir cuhud arvadı dəstəyə gəlib soruşdu…

    Tam oxu »
  • CUQQULDAMA

    “Cuqquldamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • CUQQULDAMAQ

    f. 1. bax cikkildəmək. 2. məc. Ötmək, birnəfəsə danışmaq. Nə cuqquldayırsan?

    Tam oxu »
  • CULFA

    is. köhn. Əl hanasında pambıq parça toxuyan adam, toxucu. Culfa kəfənsiz ölər. (Ata. sözü). Atam əllaf, babam dülgər idi; Qardaşım culfa, əmim kargər

    Tam oxu »
  • CULFAÇILIQ

    is. Culfanın işi, peşəsi, sənəti. [Fatmanisə:] Almazın atası səhərdən- axşamacan onun-bunun qapısında culfalıq eləyirdi

    Tam oxu »
  • CULFALIQ

    is. Culfanın işi, peşəsi, sənəti. [Fatmanisə:] Almazın atası səhərdən- axşamacan onun-bunun qapısında culfalıq eləyirdi

    Tam oxu »
  • CUMBULU

    sif. dan. Çox kiçik, çox balaca, bambalaca. Cumbulu uşaq

    Tam oxu »