CƏFAKAR

sif.is. [ ər. cəfa və fars. …kar] Cəfaverən, əzabverən, incidən, zülmkar.
Ol cəfakar nəzərdən bizi atmış kimidir; Qeyr ilə həmdəm olub, ülfəti qatmış kimidir. Q.Zakir.
Ələsgər eşqə düşüb; Sevdi cəfakarı genə. Aşıq Ələsgər.
Nə rəhm bilər, şərm qanar, ağlamaq anlar; Böylə fələk olmaz! Yox böylə ikidilli, yamanüzlü cəfakar; Bir zərrə utanmaz! M.Ə.Sabir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • CƏFAKAR cəfakar bax zalım
CƏFAÇI
CƏFAKARLIQ

Digər lüğətlərdə