CANHACAN

zərf Ürəklə, məhəbbətlə, riqqətlə, nəvazişlə, oxşaya-oxşaya. Canhacan uşağı qucaqladı.
– Bir mənim başıma gəldimi hicran; Kim basdı bağrına canhacan səni?… S.Vurğun.

□ Canhacan olmaq – bax canbir olmaq.
Bütün kolxozçular şadlıq eylədi; Sövkəndi bir-birinə, canhacan oldu. Aşıq Mirzə.

CANGÜLÜM
CANHÖVLÜ

Digər lüğətlərdə