DƏMBƏRÇƏX’

I
(Qazax, Şəmkir)
hirsli, əsəbi. – Bu nə dəmbərçəy uşaxdı, adamın üzünə qayıdır (Şəmkir)
II
(Gədəbəy, İmişli)
lovğa. – Bizim quzuları otaran bir dəmbərçəyin biridi kin, tapbassan ona tay (Gədəbəy)