1. Bax gövşəyən 1-ci mənada. Gövşək heyvanlar.
2. is. Heyvanlarda: ağız.
[Dəvə] çörəyi yerdən götürdü; Yavaş-yavaş gövşəyinə gətirdi.
□ Gövşək çalmaq (vurmaq) – bax gövşəmək. Qoyun gövşək vurur.
– İnəklə öküz güney otundan yeyib yatır, şirin gövşək çalanda Ataşın da xəyalı öz atını çapırdı.