Sakitcə, susmuş halda, dinməz-söyləməz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Koroğlu dinməzcə atı saxladı. Nigar da dayandı. Qoşun böyüyü qışqırdı:
– Atdan düşün!
Koroğlu kirimişcə aşırılıb atdan düşdü. Sonra da kömək eləyib Nigarı düşürtdü. (“Koroğlunun qocalığı”)