Azərbaycan dastanlarının leksikası

  • VAF-VAF

    İt hürməsi, ham-ham. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • VAĞYA ƏRƏB

    1. Yuxu. 2. Hadisə, əhvalat, macəra. Dastanlarda 1-ci mənada işlənir. Ustadlar deyirlər ki, İrvahım günbəzdə yatıb vağyada gördü ki, Heratda Fətəli xa

    Tam oxu »
  • VAQEƏ

    Bax: vaqiə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • VAQİƏ

    Bax: vağya.

    Tam oxu »
  • VAQİYƏ

    Bax: vağya.

    Tam oxu »
  • VAQTIN

    Vaxtında, zamanında. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • VALA

    Parça adı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çox sıx tor mənasında da işlənir. Sevgilim geyib valadan, Rəngi seçilməz laladan, İçib abi-zülaladan, Gözləri

    Tam oxu »
  • VANƏFSA

    Bax: vanəfsə.

    Tam oxu »
  • VANƏFSƏ ƏRƏB

    Fəryad, fəğan, şivən, qışqırıq. Bu zaman göy guruldadı, bir ildırım şığıyıb vəzirin evinin üstünə düşdü

    Tam oxu »
  • VARMAQ

    Getmək, yetişmək, çatmaq, gəlmək, gəlib çatmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əcəli qoydum börkümə, Büründüm çodar kürkünə, Gəl min Qıratın tərkinə, V

    Tam oxu »
  • VAYĞA

    Bax: vağya.

    Tam oxu »
  • VAYIS

    Pislik edən, araqarışdıran, sözgəzdirən. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) – Ayə, vayıs oğlu vayıs, yolu niyə kəsifsən? (“Pərizad xanımın Çənlibelə gəlməy

    Tam oxu »
  • VAYQANLI

    Əsassız olaraq adı pisliyə çıxmış. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yazıqsan. Sonra məni vayqanlı görmə

    Tam oxu »
  • VEC1

    Şey, mal. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəmirçioğlu düşməz gücdən, Qorxmaz müxənnətdən, bicdən, Bac allam nağdıdan, vecdən, Dəmirçioğlu mənəm, mənəm!

    Tam oxu »
  • VECƏGƏLMƏZ

    Lazımsız, yararsız, dəyərsiz, xeyirsiz, işəgəlməz, bikara. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu, mən çox vecəgəlməz adam imişəm

    Tam oxu »
  • VERƏK

    Dayaq, arxa. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • VƏBAL ƏRƏB

    Günah, məsuliyyət; babal. Qanlı fələk məni yardan alıbdı, Sürgün edib dağa-daşa salıbdı; Gözü yolda intizarlım qalıbdı, Batmışam vəbala, cana, ağlaram

    Tam oxu »
  • VƏCH ƏRƏB

    1. Üz, sifət, çöhrə. 2. Yol, üsul, vasitə. 3. Səbəb, münasibət. Vəchi nədi, nə eşitsən iradə? Yar yarın haqqına yetmək çağıdı

    Tam oxu »
  • VƏCHİ-QƏMƏR

    Ayüzlü. Qabağı vəchi-qəmər, Yanağı əhməridi bu?                           (“Alı xan”)

    Tam oxu »
  • VƏCHİLƏ

    Belə, şəkildə, surətdə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • VƏDƏ1 ƏRƏB

    Bir iş üçün təyin olunan vaxt, müddət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İndi sabah yox, o birigün vədəsidir

    Tam oxu »
  • VƏLƏDDÜZZİNA

    Bax: vələdüzna. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • VƏLƏDÜZNA

    ər. vələd – övlad + zina – qeyri-qanuni əlaqə Qeyri-rəsmi nikahdan olmuş övlad, bic. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dilimizdə təhqir, söyüş mənasında i

    Tam oxu »
  • VƏRBƏVƏR

    Tədriclə, yavaş-yavaş. Vər “dərəcə, qat” mənasında işlənir. Mehriban geyərdi al ilə qara, Vücudum şəhrini vermişdim yara; Əgər gəlməsəydin bizim diyar

    Tam oxu »
  • VƏSF ƏRƏB

    1. Bir şəxsin və ya bir şeyin malik olduğu sifət, keyfiyyət, hal; səciyyə. 2. Tərif, mədh. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xacə Yaqub camaatın arasına g

    Tam oxu »
  • VƏSFİ-HAL ƏRƏB

    Bir şəxs və ya bir şeyin hal və xüsusiyyətini söyləyərək təsvir etmə. Könül, sənə vəsfi-halım söyləyim, Yarəb, bu dünyada necolur könlüm, Hərdən dərvi

    Tam oxu »
  • VƏSMƏ ƏRƏB

    Qaşa çəkilən qara rəngli boya. Qaşlara vəsmə yaxıb, Sürmə ala gözdə durur.           (“Şahzadə Seyfəlmülük və Bədiəlcamal”)                     * Vəsm

    Tam oxu »
  • VƏSVƏSƏ ƏRƏB

    Şübhə, tərəddüd, qorxu, səksəkə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Aşıq Cünun Məhbub xanımın bu sual-cavabından bir az vəsvəsəyə düşdü

    Tam oxu »
  • VƏZİM

    Bax: vəzm.

    Tam oxu »
  • VƏZM

    Nəbz. Əvvəl-əvvəl napak qarı gəldi, Qurbaninin vəzmini əlinə alıb dedi: – Oy aman, bununku onnandı..

    Tam oxu »
  • VƏZN ƏRƏB

    Çəki, ağırlıq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəlilər qiymətdə ağır, vəzndə yüngül nə vardısa, götürdülər

    Tam oxu »
  • VİLAYƏT ƏRƏB

    Dastanda ölkə, məmləkət, mahal, əyalət, ərazi mənasında işlənir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Müasir dildə “böyük inzibati ərazi bölgüsü” mənasını ve

    Tam oxu »
  • YA PƏS

    Deməli, demək, bu halda, belə isə, indi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAB-YAB

    Asta, yavaş-yavaş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YADIQ

    Yaraq, ləvazimat. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAĞMA ETMƏK

    Talan etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAĞRIN

    Arxa, kürək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAXNI

    Ət qovurması. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAQA

    Yaxa. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAQIN

    Yaxın. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAQIŞMAQ

    Yaraşmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAQLANMAQ

    Yaxınlaşmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YALAB-YALAB

    Par-par (parlamaq). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YALABDAQ

    Alov kimi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YALABIMAQ

    Parıldamaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAMRI

    Yumru. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YANAL

    Yan, ətraf. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YANÇI

    1. İki küsülü tərəfi barışdıran adam; vasitəçi; köməkçi, havadar. 2. Sağdış, soldış. Dastanlarda sonuncu mənaya rast gəlinir

    Tam oxu »
  • YANQULANMAQ

    Əks-səda vermək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YANŞAQ

    Aşıq, ozan. Qızlardan biri onu görüb, qaçdı Əslinin yanına ki: – Əsli bacı, bir yanşaq dayanıb bağçanın ağzında, elə yanıqlı-yanıqlı oxuyur ki

    Tam oxu »