CÜST(Ü)CU f. axtarma, araşdırma
ə. «ceyş» c. 1) əsgərlər; 2) t. qoşun, ordu
CÜZ’ ə. bax cüzv. Cüz’i-layətəcəzza bölünməz hissə
ə. yoluxucu və sağalmaz dəri xəstəliyi
ə. incə kök, zərif rişə
CÜZ’Ə ə. bir qurtuma içiləcək şey; bir qurtum içki
CÜZ’ƏN ə. hissə-hissə, parça-parça
CÜZ’İ ə. 1) tam olmayan; hissə; 2) az, azacıq
ə. «cizr» c. köklər, əsillər
ə. 1) qisim, hissə, parça; 2) Quranın otuzda bir hissəsi
ə. və f. kağız qovluğu, içinə kağız qoyulan qovluq
f. fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 7-ci hərfi
f. Daşkənddə düzəldilmiş kaman
f. 1) quyu; 2) çənə çuxuru; zənəxdan. Çahi-Babil Harut və Marutun həbs olunduğu quyu; çahi-zənəxdan çənə çuxuru; çahi-Yusif 1) Yusifin qardaşları tərə
f. bax çar
f. bax çarçubə
f. bax çarguşə
f. bax çarmıx
f. bax çarşənbə
f. bax çaryar
f. cırıq, yırtıq
f. cırıq-cırıq, yırtıq-yırtıq
f. qul, kölə; qulluqçu, xidmətçi, nökər
f. qulcasına, köləcəsinə; nökərcəsinə, qulluqçu kimi
f. qullarına yaxşı münasibət bəsləyən, onların qeydinə qalan
f. işçiyə, qulluqçuya yaxşı baxan
f. quldan doğulmuş, kölə nəslindən olan
f. yaxası cırıq
f. kiçik cib bıçağı
f. əsli a. cəld, çevik, becid
f. əsli a. cəld, iti, yeyin
f. və ə. cəld yeriyən, qıvraq
f. iti gedən süvari
f. bax çəhar
f. çərçivə
f. əlac, tədbir
f. çarə bilən, tədbir edən, çıxış yolu tapan
f. çarə edən, tədbir görən
f. dörd öküz qoşulmuş araba, cüt və s
f. 1) dörd bucaq, dörd tərəf; 2) dördbucaqlı, dördkünclü, dördtinli
f. dördkünc, dördbucaq
ÇARMIX, ÇARMİX f. 1) müqəssirin iki əl və iki ayağını bağlamaq üçün işlədilən xüsusi cəza aləti; 2) müqəssirin iki əl və iki ayağını divara mıxlamaqda
f. bax çarü naçar
f. dördayaqlı (heyvan), mal-qara
f. 1) müqəssirin iki əl və iki ayağını dörd arabaya və ya dörd heyvana bağlayaraq, dörd parça etməklə ölüm cəzası; 2) rəqs zamanı barmaqlara taxılıb ç
ÇARSU(Y) f. 1) dörd yan, dörd tərəf; 2) dörd yandan küçəsi olan meydan; 3) iki tərəfində dükanlar olan üstüörtülü və ya açıq bazar
f. bax carsu (3-cü mənada)
f. bax çəharşənbə