f. 1) müqəssirin iki əl və iki ayağını dörd arabaya və ya dörd heyvana bağlayaraq, dörd parça etməklə ölüm cəzası; 2) rəqs zamanı barmaqlara taxılıb ç
ÇARSU(Y) f. 1) dörd yan, dörd tərəf; 2) dörd yandan küçəsi olan meydan; 3) iki tərəfində dükanlar olan üstüörtülü və ya açıq bazar
f. bax carsu (3-cü mənada)
f. bax çəharşənbə
f. və ə. 1) dörd tağı olan ev; 2) talvar, çardaq; 3) m. göy, səma
ÇARTƏB’ f. və ə. dörd ünsür (qədim tibb elminə görə, insan bədənində olan dörd maye: qan, bəlğəm, xilt, sifraq)
f. istər-istəməz, əlacsız
f. və ə. dörd ünsür (qədimdə tərkibcə sadə sayılan su, od, hava, torpaq)
f. 1) mal-qara alverçisi; 2) minik heyvanını kirayə verən adam
f. dörd yoldaş (Məhəmməd peyğəmbərin ən yaxın silahdaşları Əbubəkr, Ömər, Osman, Əli nəzərdə tutulur)
f. 1) ləzzət, dad; 2) bir şeyin dadını bilmək üçün ağıza alınan miqdar; nümunə
f. hökmdarların yeməyini dadmaqla onun zərərsiz olduğunu müəyyənləşdirən adam
ÇE1 f. fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı. ÇE2 f. bax çi
f. qırx
f. 1) göz; 2) m. sevimli. Çeşmi-qeyrət «qeyrət gözü» m. namus, qeyrət; çeşmi-çirağ «çırağın gözü» m. əziz, göz bəbəyi qədər sevimli
f. bulaq, qaynaq. Çeşmei-xurşid günəşin dairəsi; çeşmei-heyvan bax çeşmei-həyat; çeşmei-həyat həyat çeşməsi, dirilik çeşməsi
f. çoxlu çeşmə olan yer; bulaqlıq
f. m. əziz, istəkli, göz işığı
f. saza oxşayan simli musiqi aləti
f. 1) quyu; 2) çənə çuxuru; zənəxdan
f. dörd
f. on dörd
f. və ə. on dörd məsum (Məhəmməd peyğəmbər, onun qızı və nəslindən olan on iki imam)
f. bax çərşənbə
ÇƏHARÜM(İN) f. dördüncü
f. bax çərək (1-ci mənada)
f. daman, damcılayan
f. xaç, səlib
f. 1) yol, üsul, qayda; 2) büküm, qırış; 3) m. işvə, naz-qəmzə
f. otluq, yaşıllıq
f. «çəmən bəzəyi» m. gözəl
f. «çəmən işıqlandıran» m. gözəl
f. bax çəmənzar
f. «çəmən bəzəyən» m. gözəl
f. çəmənlik, yaşıllıq
ÇƏM(Ü)XƏM f. naz-qəmzə, işvə
f. bax çinan
f. bax çəngal (1-ci və 2-ci mənalarda)
f. neçə? neçə dənə?
f. o qədər, o dərəcədə, o mərtəbədə
f. 1) pəncə, ovuc; 2) barmaqla çalınan qədim simli musiqi aləti
f. 1) ağac və ya dəmir halqa; doğanaq; 2) əyri, halqavarı; 3) pəncə, caynaq; 4) çəngəl
f. 1) dəf çalıb-oxuyaraq oynayan adam; 2) çəngçalan
f. sol
f. sol tərəfdən, çəpinə
f. 1) çarpaz, sol-sağ; 2) badalaq
ÇƏRA1 f. nə üçün? niyə? ÇƏRA2 f. otlama