f. 1) əlin içi; 2) əlin içi tutan qədər; 3) m. güc, qüvvət
f. 1) gündə beş dəfə qılınan namaz; 2) həmin namazların vaxtı
f. beş duyğu (görmə, eşitmə, iybilmə, dadbilmə, toxunma)
f. cümə axşamı
f. «beş nəfər» Məhəmməd peyğəmbər, qızı, kürəkəni və iki nəvəsi
f. beşinci
f. öyüd, nəsihət
f. sanma, zənn etmə
f. öyüdnamə, nəsihətnamə
f. öyüd verən, nəsihət verən
f. 1) qanad; 2) quş tükü. Pəri-qu bax pərqu; pəri-tavus tovuz qanadlı, tovuz qanadı kimi ala-bəzək, yaraşıqlı; gözəl
f. dağınıq, darmadağın
f. 1) bayraq; 2) bayraq və mizraqların başında olan qotaz; 3) kəkil; 4) at və ya aslanın boynundakı qalın, toplu tük; yal
f. hasar, divar, barı
PƏRDAX(T) f. 1) parlaqlıq, cila; 2) tərtib etmə, nizama salma, düzəltmə; 3) işıldama, parlama; 4) ödəmə, vermə (pulu)
f. düzəldən, tərtibçi, tərtib edən
f. 1) qapı-pəncərəyə asılan örtük; 2) bir yeri iki hissəyə ayıran iri parça; 3) bəzi simli musiqi alətlərində bölmə; 4) səhnə əsərinin ən böyük hissəs
f. 1) pərdəli, pərdəsi olan (musiqi alətləri haqqında); 2) bax pərdəgir
f. 1) m. ifşa edən, üstünü açan, pərdəni yırtan; 2) təhqir edən
f. pərdə tutan, qapıda gəlib-gedənlərin qarşısına çıxan, onları yola salan saray xidmətçisi; qapıçı
f. üstünə pərdə çəkən, üstünü örtən, örtbasdır edən
f. «pərdədə oturan» 1) gözə görünməyən; gizli, örtülü; 2) Şərq ölkələrində padşahların və böyük adamların arvadlarına verilən ad; 3) m
f. pərdə ilə örtülü; gizli, üstüörtülü
f. ibadət edən; tapınan
f. xidmətçi, nökər, qulluqçu
f. 1) ibadət, tapınma; 2) fövqəladə məhəbbət; məftunluq // fanatizm
f. pərəstiş edən; tapınan
f. pərəstişkarcasına, pərəstiş edərək
f. pərəstişkarlıq
PƏRGAR1 f. bax pərkar. PƏRGAR2 f. dairə çəkmək və çertyojda uzunluğu ölçmək üçün ikiqollu açılıb-bağlanan alət
f. qanad açan, qanadlanan
f. 1) yemək rejimi; pəhriz; 2) çəkinmə, ehtiyat etmə; 3) qorxma, xətərdən özünü qoruma; qorunma; 4) xristianların xüsusi günlərdə ət və yağ kimi şeylə
f. pəhriz saxlayan; çəkinən
f. 1) dava, döyüş; 2) mübahisə, qalmaqal
f. bax pərxaşgər
f. davakar, qalmaqalçı
f. 1) gözəl qadın şəklində mifik məxluq; 2) m. gözəl qadın, qız haqqında
f. bax pəriçöhrə
f. bax pəriliqa’
f. uçmuş, qanadlanmış
f. «pəri evi» gözəl(lər) yeri, gözəl(lər) yığıncağı
PƏRİLİQA’ f. və ə. bax pəriru(x)
f. bədəni pəri kimi gözəl bədənli; gözəl
PƏRİRU(X) f. bax pərisima
PƏRİSİMA’ f. və ə. bax pəritəl’ət (1-ci mənada)
f. 1) dağınıq, dağılmış; 2) nizamsız, qarmaqarışıq; 3) qəmli, kədərli, dərdli
f. və ə. bax pərişanhal
f. və ə. halı pərişan, əhvalı pozğun; kefsiz, kədərli