Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ƏMA

    ƏMA ə. 1) kor; 2) m. nadan. ƏM’A ə. bağırsaqlar

    Tam oxu »
  • ƏMACİD

    ə. «əmcəd» c. ən şanlılar, ən şərəflilər; daha şərəflilər

    Tam oxu »
  • ƏMAİM

    ə. «əmmamə» c. əmmamələr

    Tam oxu »
  • ƏMAİMPUŞ

    ə. və f. 1) əmmamə qoyanlar; əmmaməlilər; 2) m. axundlar, mollalar

    Tam oxu »
  • ƏMAKİN

    ə. «məkan» c. məkanlar, yerlər

    Tam oxu »
  • ƏMAL

    Ə’MAL ə. «əməl» c. 1) əməllər, işlər; 2) t. fəaliyyət. Ə’mali- ərbəə dörd əməl (toplama, çıxma, vurma, bölmə); ə’mali-haqqə katorqa işləri, əziyyətli

    Tam oxu »
  • ƏMAN

    ə. aman, imdad

    Tam oxu »
  • ƏMANƏT

    ə. müvəqqəti saxlamaq üçün başqasına verilən əşya, pul və s

    Tam oxu »
  • ƏMANƏTDAR

    ə. və f. əmanət saxlayan; əmanətçi // tapşırılan şeyi yaxşı saxlayan

    Tam oxu »
  • ƏMANƏTƏN

    ə. 1) əmanət yolu ilə, əmanət olaraq; 2) girov olaraq; girov; 3) inanaraq; 4) ala-babat, başdansovdu

    Tam oxu »
  • ƏMANƏTKAR

    ə. və f. əmanətə xəyanət etməyən, tapşırılan şeyi yaxşı saxlayan

    Tam oxu »
  • ƏMANİ

    ə. ümidlər, arzular, niyyətlər

    Tam oxu »
  • ƏMARƏ

    ə. əlamət, nişan, əsər

    Tam oxu »
  • ƏMARƏT

    ə. 1) əmirlik, bəylik; 2) bir əmirin idarəsi altında olan ərazi

    Tam oxu »
  • ƏMCƏD

    ə. 1) ən şanlı, şövkətli; daha şanlı, daha şöhrətli; 2) tanınmış, məşhur

    Tam oxu »
  • ƏMD

    ə. niyyət, qəsd

    Tam oxu »
  • ƏMDA

    ə. bax əmdən

    Tam oxu »
  • ƏMDƏN

    ə. qəsdən, bilərəkdən, bilə-bilə

    Tam oxu »
  • ƏMƏL

    ƏMƏL1 ə. 1) iş; 2) işləmə, icra etmə; 3) məhsul, əsər; 4) hesab əməliyyatlarından hər biri. ƏMƏL2 ə. arzu, istək, dilək

    Tam oxu »
  • ƏMƏLBAZ

    ə. və f. fırıldaqçı

    Tam oxu »
  • ƏMƏLBƏXŞ

    ə. və f. ümid verən

    Tam oxu »
  • ƏMƏLCU

    ə. və f. arzulayan, uman

    Tam oxu »
  • ƏMƏLƏ

    ƏMƏLƏ1 ə. düzəlmə, yaranma. ƏMƏLƏ2 ə. «amil» c. işçilər, fəhlələr

    Tam oxu »
  • ƏMƏLİ

    ə. 1) təcrübi, tətbiqi; 2) süni

    Tam oxu »
  • ƏMƏLİYYAT

    ə. «əməli» c. bir işin həyata keçirilməsi üçün tədbir(lər)

    Tam oxu »
  • ƏMƏLPƏRVƏR

    ə. və f. arzulayan, arzu edən, ümid edən

    Tam oxu »
  • ƏMİ

    ə. bax əmu

    Tam oxu »
  • ƏMİQ

    ə. dərin

    Tam oxu »
  • ƏMİM

    ə. ümuma aid olan; ümumi

    Tam oxu »
  • ƏMİN

    ə. 1) qorxusuz, qorxmaz; 2) şübhə etməyən, xatircəm olan; 3) təhlükəsiz (yer); 4) əmanət saxlayan, inanılmış; 5) nadinc olmayan; sakit (uşaq haqqında)

    Tam oxu »
  • ƏMİR

    ə. hökmdar, padşah. Əmiri-ləşkər bax əmirülləşkər

    Tam oxu »
  • ƏMİRİ

    ə. 1) əmirə aid olan; şahanə; 2) m. yaxşı, bahalı

    Tam oxu »
  • ƏMİRÜLÇEYŞ

    ə. ordu komandanı

    Tam oxu »
  • ƏMİRÜLLƏŞKƏR

    ə. və f. qoşun başçısı

    Tam oxu »
  • ƏMİRÜLÜMƏRA

    ƏMİRÜL’ÜMƏRA ə. əmirlər əmiri; bəylərbəyi

    Tam oxu »
  • ƏMİZADƏ

    ə. və f. bax əmuzadə

    Tam oxu »
  • ƏMKİNƏ

    ə. «məkan» c. məkanlar, yerlər

    Tam oxu »
  • ƏMLAK

    ə. «mülk» c. 1) mülklər; 2) t. var-yox, dövlət

    Tam oxu »
  • ƏMLƏH

    ə. ən məlahətli; daha məlahətli, duzlu, gözəşirin

    Tam oxu »
  • ƏMMA

    ə. amma

    Tam oxu »
  • ƏMMAMƏ

    ə. ruhanilərin başlarına sarıdıqları sarğı

    Tam oxu »
  • ƏMMAMƏDAR

    ə. və f. 1) başında əmmamə olan; əmmaməli; 2) m. ruhani

    Tam oxu »
  • ƏMMAR

    ƏMMAR(Ə) ə. 1) çox əmr edən, artıq dərəcədə məcbur edən; 2) çağıran

    Tam oxu »
  • ƏMMARƏ

    ƏMMAR(Ə) ə. 1) çox əmr edən, artıq dərəcədə məcbur edən; 2) çağıran

    Tam oxu »
  • ƏMMƏ

    ə. bibi

    Tam oxu »
  • ƏMMƏZADƏ

    ə. və f. bibioğlu

    Tam oxu »
  • ƏMN

    ə. bax əmniyyət (1-ci və 2-ci mənalarda)

    Tam oxu »
  • ƏMNİYYƏ

    ƏMNİYYƏ(T) ə. 1) qorxusuzluq, əmniyyət; 2) rahatlıq, istirahət, əmin-amanlıq; 3) təhlükəsizlik idarəsi

    Tam oxu »
  • ƏMNİYYƏT

    ƏMNİYYƏ(T) ə. 1) qorxusuzluq, əmniyyət; 2) rahatlıq, istirahət, əmin-amanlıq; 3) təhlükəsizlik idarəsi

    Tam oxu »
  • ƏMR

    ƏMR1 ə. buyuruq, göstəriş, komanda. Əmri-Həqq «Haqqın əmri» ölüm, vəfat. ƏMR2 ə. 1) iş; 2) şey, maddə

    Tam oxu »