ə. 1) pis, yaramaz işlər görən; 2) günaha, cinayətə əl atmış.
I прил. устар. совершающий неблаговидные, предосудительные поступки II сущ. виновник, грешник; mürtəkib olmaq совершать неблаговидные поступки
Tam oxu »sif. [ər.] köhn. Haram, pis, yaramaz bir işə qoşulan və ya bu cür işlə məşğul olan. …Kənardan baxan əcnəbilər bizə deyirlər: – …Mürtəkibdirlər
Tam oxu »