NACİNS

sif. [ fars. na… və ər. cins]
1. Cinsi təmiz olmayan, cinsi pozuq; cinssiz. Nacins qarpızın toxumu çox olar. ( Ata. sözü ).
2. Alçaq, nanəcib, rəzil.
[Qətibə:] Nacins qız öz sevgilisini öldürmək istəmədiyi üçün oğlu ölmüş ana kimi hönkürtmə vurub ağlamaqdadır. M.S.Ordubadi.

// Çox pis.
[Salman:] …Qızdırma çox nacins şeydir. H.Seyidbəyli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • NACİNS NACİNS (əsli, zatı pis) [Şamxal:] Elələrinə nacins deyərlər bizlərdə, professor (Anar); BƏDCİNS Bədnəzər qonşudan, bədcins yoldaşdan; Qədir bilənlərin
  • NACİNS nanəcib
NACAQ
NACİNSLİK

Digər lüğətlərdə

дурни́шник перегора́живание ре́йтинг-лист уви́ть битко́м ва́жно вводи́ться масляни́стость обсыха́ние предусмотри́тельность прима́к си́лою крыж недра bag eye-catching lowery multifoliate nestler place-seeker single-valued willie waucht буча двойня паркетный