ə. «qəribə» c. bax qərayib.
qəraib
[ər. “qəribə” söz. cəmi] кил. qəribə; // гъариба затӀ, такур хьтин затӀ, аламат.
[ər. “qəribə” söz. cəmi] bax qəribə. Suraxanıda əcaib və qəraib adlara rast gəlmək olardı. H.Sarabski