RÜKU’
ə. namaz qılarkən əlləri dizlərə dayayıb əyilmə.
[ər.] сущ. дин. руку(гь) (капӀдамаз гъилер метӀериз яна гьалтдай-юкь агъуздай гьерекат).
Tam oxu »is. [ər.] din. Namazda əlləri dizlərə dayayıb əyilmə hərəkəti. Qünut, rükum, bir də səcdəm səhv olsa; Neyləsəm, səhihdi namazım mənim
Tam oxu »