ə. 1) qabağına qatıb sürmə; 2) səbəb olma, təhrik etmə; 3) göndərmə, aparma. Sövqi-təbii 1) instinkt; 2) qeyri-iradi.
ə. 1) qabağına qatıb sürmə; 2) səbəb olma, təhrik etmə; 3) göndərmə, aparma. Sövqi-təbii 1) instinkt; 2) qeyri-iradi.
[ər.] сущ.: sövq etmək а) вилик кутуна гьалун, гъун, тухун, вилик гъун; б) желб авун, мажбур авун, худугун, себеб хьана са нетижадал акъудун
Tam oxu »i.: ~ etmək to draw* (d.in, into); to involve (d.i.); (pis şeyə) to inveigle (d. into)
Tam oxu »в сочет. sövq etmək: 1. устар. гнать, погонять (понудить к быстрому бегу, движению). Atları sövq etmək гнать лошадей; 2
Tam oxu »is. [ər.] : sövq etmək – 1) gətirmək, qabağına qatıb sürmək, aparmaq, irəli gətirmək; 2) təhrik etmək, səbəb olub bir nəticəyə aparıb çıxarmaq, çəkib
Tam oxu »