ə. və f. bax tələbkar.
[ər. tələb və fars. ...dar] куьгьн. кил. müddəi 1).
сущ. устар., юрид. истец (тот, кто предъявляет иск); см. iddiaçı 2
[ər. tələb və fars. …dar] köhn. bax müddəi 1-ci mənada. [Məmmədəli:] Məcid və Qurbanəli, duruz qabağa; Məcid tələbdar, Qurbanəli cavabdeh
tələbdar