VƏHŞİTƏBİƏT

sif. [ ər. ] Vəhşi xasiyyətli, vəhşi, mədəniyyətsiz, çox qaba, azğın.
VƏHŞİLİK
VƏHŞİTƏBİƏTLİ

Digər lüğətlərdə