ŞƏST

is. [ fars. ] Ləyaqət, vüqar, şərəf, heysiyyat; təşəxxüs.
// Şəstinə şəklində – şəninə, adına, ləyaqətinə.
Dərədən çıxanda bir bölük qazaq; Aynalı işlədi, qopdu tozanaq; Nəbinin şəstinə bu sözü yazaq. Qaçaq Nəbi”.

□ Şəstinə dəymək (toxunmaq) – mənliyinə toxunmaq, özünə layiq bilməmək ad-sanına, hörmətinə toxunmaq; şəninə kəsir saymaq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞƏST ləyaqət — nüfuz — mənlik
  • ŞƏST əzəmət — vüqar — cürət — cəsarət
ŞƏRTSİZ
ŞƏSTLƏ

Digər lüğətlərdə