əzəl bax əvvəl 1
[ər.] 1. is. Əvvəli, ibtidası olmayan keçmiş zaman (əbəd müqabili). Səbəb nə oldu ki, peymanü əhdi sındırdın? Vəfavü əhdə əzəl etibar edən sən idin
Tam oxu »разг. I сущ. начало: 1. исходная точка. Yolun əzəli начало дороги 2. первый момент. Çıxışın əzəli начало выступления, işin əzəlində в начале работы, y
Tam oxu »I. s. first; ~ gündən from the (very) first day II. z. first, at first; Əzəl sən gəl First you come
Tam oxu »[ər.] 1. сущ. эвел, сифте кьил авачир алатай вахт; 2. нареч. эвел, вилик, кӀвенкӀве, сифте, сад лагьайди; 3
Tam oxu »ƏZƏL – SONRA Dizi üstə əzəl alıb başımı; Sildi lütf ilə qanlı göz yaşımı (A.Səhhət); Sonra bunu məsləhət görmədi (Mir Cəlal)
Tam oxu »