ƏĞYAR

is. [ ər. “ğeyr” söz. cəmi] klas. Özgə(lər), dost olmayan(lar); rəqib(lər), yad(lar).
Bu gələn yar özüdür; El-obanın gözüdür; Bu tənə sənin deyil; Bəlkə əğyar sözüdür. (Bayatı).
Gül qönçəlikdə gərçi olur xarə aşina; Açsa niqabını, olur əğyarə aşina. S.Ə.Şirvani.
[Məşədi İbad:] İndi mən bu tayda hambal ilə qalmışam; Yarım da o tayda əğyar ilə söhbət edir. Ü.Hacıbəyov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏĞYAR özgə — düşmən — rəqib — yad

Etimologiya

  • ƏĞYAR Ərəb mənşəlidir, qeyri (əsli: ğeyri) sözü ilə eyni kökə malikdir, onun cəm formasıdır. Poeziyada “yad”, “kənar” mənalarında işlədilir (bəzən “düşmən”
ƏĞNİYA
ƏĞYARLIQ

Digər lüğətlərdə

верхово́д выпаде́ние марза́н момента́льно не ме́льче неаппети́тно опере́ние преотли́чный впредь герма́нец разнофасо́нный распряга́ть священному́ченик шлык сушун alpinism efferent en avant illimited mince rag-shop академичность бравый заразить клеймить